Hallo Heegemers,
Akke met gezin
Ik ben Akke Speerstra-Gaastra 28 jaar, ben getrouwd met Pascal Speerstra, en samen hebben we twee heerlijke kinderen. Ik ben opgegroeid in Jutrijp, waar ik met mijn ouders en broertje mijn kinderjaren heb doorgebracht. Een hele liefdevolle familie in een fijne omgeving, waar jong en oud elkaar hielp en voor elkaar klaarstond (nu nog steeds).
Toen ik 12 jaar was en ik met twee vriendinnen naar het strandje in Heeg ging, kwam ik daar Pascal tegen. Het was liefde op het eerste gezicht. En gelukkig was dit wederzijds. Zo kwam het dat we op 15 september 1996 verkering kregen. In september 2006 werd ons eerste grote wondertje geboren.
Helaas niet zonder slag of stoot, ik had het H.E.L.L.P-syndroom, de zwaarste vorm van zwangerschapsvergiftiging (wat trouwens niks met een vergiftiging te maken heeft). Michel moest met spoed gehaald worden anders had ik het niet overleefd. Zo kwam het dat Michel twee maanden eerder dan “normaal” ter wereld kwam.
Omdat Michel prematuur was (te klein) moest hij een aantal weken in de couveuse blijven, en moest hij nog leren drinken, waar hij de kracht nog niet voor had. Toen hij eindelijk thuis was, konden we niet lang genieten, Michel werd nog twee keer geopereerd en we hebben nog veel meer meegemaakt, wat ik niet allemaal ga vertellen. Alles wat je meemaakt als ouders, met zo’n hulpeloos mannetje, die zoveel pijn moet doorstaan, was erg zwaar.
Toen Michel eindelijk echt thuis was, zakte ik dan ook als een plumpudding in elkaar en kon het lichamelijk en geestelijk even niet bolwerken, ik was overbezorgd, wat veel te veel energie kostte. Gelukkig kreeg ik toen hulp van Thuisbegeleiding. Die hebben mij enorm geholpen heeft, (ook mijn familie hoor, niet te vergeten) en zo kon ik een paar maanden later dan eindelijk genieten van mijn lieve zoontje waar ik altijd al van gedroomd had.
Bijna twee jaar later kregen we een prachtige dochter, Marije. Ik werd dit keer later in de zwangerschap ziek ( HELLP-syndroom) dus Marije mocht wat langer blijven zitten, en werd een maand te vroeg gehaald. Marije is later ook nog geopereerd, wat natuurlijk ook veel nare herinneringen naar boven bracht van Michel. Toen we thuis waren, het zelfde verhaal weer.
Gelukkig gaat nu alles goed met de kinderen, ze doen het super, en doen niks onder aan hun leeftijdsgenootjes, ze hebben er beide niks aan over gehouden (naar ons weten). Ik ben altijd dol op kinderen geweest, toen we ons eigen kinderen kregen was dat natuurlijk een lot uit de loterij.
Ik heb jaren in de kinderopvang gewerkt, ook ben ik nog even juf op een peuterspeelzaal geweest. Hier heb ik altijd erg van genoten.
Toen ik na de bevallingen hulp van de Thuisbegeleiding kreeg had ik al zoiets van dit wil ik ook. Het leek me geweldig om mensen te helpen die het niet zo gemakkelijk hebben. Ook uit eigen ervaring weet ik dat dit erg dankbaar werk is.
Inmiddels werk ik alweer twee en een half jaar als praktisch Thuisbegeleidster bij Thuiszorg Zuid West Friesland. Vooral de cliënten waar door jouw komst een groeiende lijn ontstaat daar haal ik veel voldoening uit. Wij begeleiden mensen die (tijdelijk) niet zelf in staat zijn hun leefsituatie te verbeteren. Dit kan heel divers zijn, bijv. mensen die last hebben van depressies, overspannenheid of fobische klachten, mensen die problemen hebben met het besteden van inkomen, het huishouden niet op orde kunnen krijgen, of problemen tegen komen bij het opvoeden van de kinderen, mensen die last hebben van verstoorde relaties tussen gezinsleden, mensen die last hebben van overmatig voedsel-, medicijn-, alcohol-, of drugsgebruik, mensen die hulp nodig hebben na ontslag uit een psychiatrische instelling of mensen die moeite hebben met het verwerken van verlies (werk, gezondheid, partner) enz..
Mijn werk is heel afwisselend. En je komt veel verschillende situatie’s tegen, en dit zorgt voor genoeg uitdaging in het werk.
Voor meer informatie: www.thuiszorgzwf.nl
Als u dan toch achter de computer zit, kunt u gelijk even kijken wat voor werk de vrienden van de thuis zorg allemaal voor de mensen doet.
Voor de rest vind ik het leuk om gitaar te spelen, wat ik veel te weinig doe. Muziek is ook een hobby van mij, niet de muziek van tegenwoordig, maar ik houd meer van de oude rock, (Bijv. Ccr, direstraits, enz.) maar ook rock&roll, hardrock, boerenrock, overal waar het woordje rock of een gitaar in voor komt, vooral de muziek van “vroeger“ maar tegenwoordig kunnen ze ook wel weer muziek maken, Volbeat bijvoorbeeld vind ik momenteel erg goed, maar echt fan ben ik van Normaal en De Hûnekop, de teksten uit de nummers zijn zo ontzettend waar, daar kun je al je gevoel in kwijt. Al zitten er natuurlijk ook nummers tussen met een knipoog.
Wat ik ook erg leuk vind om te doen is trekker rijden. Ik ben vrijwilliger bij de “Skousteroldtimerdei”, we brengen af en toe visite aan een oldtimerevenement, ook rijd ik a.s. Zaterdag mee in de carnavals optocht in sneek, samen met het bestuur, vrienden, kennissen van de “Skousteroldtimerdei”.
Ook zit ik nog in de redactie van het blad: De Krukas (een blad over oldtimers, trekkers enz..)
Verder speel ik in de winterperiode nog toneel bij tonielferiening De Sminkdoaze.
Wat ook elke keer weer een kick geeft, vooral als je een rol hebt waar de mensen om moeten lachen, dan giert de adrenaline door je lijf. Heerlijk.
Michel zit op de St. Jozefschool, en ook daar voel ik me betrokken bij. Ik vind het leuk om te helpen bij activiteiten enz..
De veer geef ik door aan Jantien Roskam, die ik al zo’n 15 jaar ken.
Jantien is al jaren een hele goede vriendin van mij en ik heb zelf ook nog een tijdje bij haar in de winkel (Drogisterij Jantien) gewerkt. Succes Jantien!