Van Kees de Jong kreeg ik om in te zien een hele dikke map, waar opstond personen en verhalen van Heegemers. Heel interessant daarin te lezen. Waar mij één persoon opviel die ik wel gekend heb, maar zijn hele levensloop stond hier beschreven die ik niet wist.
Wie Roelof van Netten nog gekend heeft is niet jong meer want Roel was van 1901 en is overleden in Sneek hij was toen 85 jaar. Roel was van nature een ondernemend iemand, hij begon als 12 jarige aan een avontuurlijk leven. Hij heeft 6 jaar op een palingaak gevaren met paling naar Londen Engeland voor de firma Visser. Daarna is hij in Engeland blijven hangen, met diverse beroepen. Zo is hij daar getrouwd en heeft er totaal ongeveer 18 jaar gewoond. Zo is hij in Engeland vertegen-woordiger geweest voor “Jurgen’s margarinefariek” (de huidige Unilever). Dat dat niet altijd goed ging blijkt uit het verhaal over de keer dat hij op een bloedhete dag boven in een dubbeldekker zat met een koffer vol monsters margarine. Tot op een gegeven moment de margarine uit de koffer lekte. Uiteraard betekende dat, dat die dag verloren was en hij nieuwe monsters moest kopen. Ook is hij chauffeur geweest op een dubbeldekker in Londen. Verder is hij bokser geweest voor twee pond (toen f 24,-) voor 6 ronden. Hij heeft ook een tijdlang gewerkt als bookmakersklerk, terwijl hij ook zelf veel heeft gegokt, op paarden. Waarbij hij soms veel won, maar soms ook alles verloor (het is zijn eigen verhaal). Het gokken en boksen heeft hij opgegeven bij zijn huwelijk. Op 27-05-1928 is Roel getrouwd met Elisabeth Downes in Londen. Roelof stond op dat moment ingeschreven als “skippers-mate” op een jacht. Elisabeth 22 en Roel 27 jaar, zij was spinster, en haar vader stadsreiniger. Elisabeth stierf in verwachting van haar eerste kind aan een acute bronchitis en dubbele longontsteking op 20-2-1932.
Vrij vlot daarna is Roelof terug gekeerd naar Heeg. Maar ging wel jaarlijks (tot op hoge leeftijd) nog op familie bezoek naar Engeland. Vanuit Nederland heeft Roelof eerst een tijd gewerkt als stuurman op een jacht. Daarbij heeft hij een keer schipbreuk geleden na een cruise van 6 maanden in de Middellandse zee vlakbij Nice. Het schip ging verloren, zelf kon hij zwemmend de kust bereiken. Later kon hij het zeilen niet vergeten, hij liet een Tjotter bouwen en behaalde daarmee veel prijzen.
In Heeg ging hij weer wonen in het ouderlijk huis, waar ook een tante met zijn moeder en vader woonde. Tante stierf in 1936 moeder Atje in 1938, en in 1939 vertrok vader Feike naar een andere zoon Johannes in Delfstrahuizen. Roelof staat dan ingeschreven als taxichauffeur, hij had een auto en een benzine pomp voor zijn huis op Schatting 27. Roel van Netten was een bijzonder man, zo schrijft F. Attema, voor de oorlog van 1940 had hij alleen een grote Amerikaanse auto aangeschaft voor taxi vervoer, gaf er rijles mee aan diegene die een rijbewijs wilde, rijksdaalder per uur. Ook verhuurde hij de auto per kilometer. Aan de Schatting had Roel een schuurtje waar hij fietsen verkocht en repareerde voor klandizie. Dit schuurtje is later overgenomen door timmerman Wiebe Vellinga.
Toen de melkstaking kwam in Mei 1943 was Roel iemand die voorop liep in de groep. Een melkvaarder werd gedwongen zijn boot te verlaten in de Kerksloot, en de melkbussen geledigd in het water dat wit begon te kleuren. Daarna werd een melkrijder op de brug een kannetje melk in het gezicht gegooid, hij moest stoppen, het paard werd losgemaakt, en daarna de wagen in de sloot gereden. Toen werd er besloten naar de Coöperatieve zuivelfabriek te gaan, wanneer daar een agent zou zijn dan zou Roel daarmee afrekenen, want hij kon boksen. Maar bij de fabriek stond niet één agent maar drie op de weg, waaronder de gevreesde agent Venema uit IJlst. De ploeg kreeg de opdracht terug te keren, Roel die vooropliep, sputterde wel tegen, maar kon zijn boks kwaliteiten niet laten zien, tegen drie agenten kon hij niet op. Langzaam werd de ploeg terug gedreven tot aan de melkwagen die in de sloot lag. Er werd opdracht gegeven de wagen met de lege melkbussen uit de sloot te halen, wat ook gebeurde. Daarmee was de melkstaking voor Heeg afgelopen. Een staking waar maar weinig begrip voor was, maar gaf wel sensatie, aldus Attema.
Roel had tegen het eind van de oorlog een huishoudster die zoals er gezegd werd wel eens contact had met een Duitser, zij is daar na de bevrijding voor gestraft, door haar publiekelijk kaal te knippen. Zij moest daarmee verder en trok de volgende dag een muts over de oren en ging naar de winkel.
Roel kocht, toen na de oorlog de recreatie in Heeg aantrok, de mooie kapiteins woning Siet u Selfs die op het eiland stond, hij had daar grote plannen mee, en dacht aan een bar met restaurant, enkele jongeren waar ik één van was dronken bij Roel wel eens een biertje. Hij was trots op het mooie houtsnijwerk dat in de woning te zien was, maar daar de woning moeilijk bereikbaar was voor het publiek is het nooit bar met restaurant geworden, maar werd door Roel als recreatie woning met zeilboot verhuurd. Roel was een geboren Heegemer die een gedreven en actief leven had.
F.K.