De Veer van Hermi Miedema

19 juni 2018

in De Veer

Typisch een man!! Die buurman Chris van GB4! Haha. Op het allerlaatste moment, vlak voor het inlevermoment van zijn veer, zet hij mij voor het blok.  Hij kleedt het mooi in, dat wel. “Hermi”, zegt hij…”Elke keer schrijven er ‘import’ mensen een stukje voor de veer, en nou ja.. jij als rasechte Hegemer ….ennuh anders klopt mijn veer ook niet meer, en ik moet het nu inleveren!”. Nou, ja…op ons buurtje ‘Gouden Boaijum West’ helpen we elkaar. De veer is aangenomen.

Ik ben 50 jaar geleden geboren op de Tsjerkebuorren 7, achter de voormalige hervormde kerk, in het geboortehuis van mijn heit Arjen van der Pol. En waar mijn mem Riekje nog steeds woont. Het zesde kind in rij, de jongste van het stel. Helaas heb ik van mijn drie broers Dolf, Johan en Lieuwe al vroeg afscheid moeten nemen.

Ik ben groot geworden op een plek waar altijd activiteit was. Aan huis een brandstofhandel, sleepdienst, mesthandel en bootverhuur. Zomers kwamen de campinggasten voor gasflessen en petroleum.  Aan de wal en aan de overkant aan het land van Fokke van Ommen lagen de BM 16m2’en en roeiboten. In het weekend en in de vakantieperiodes was het een komen en gaan van gasten die een boot hadden gehuurd. De telefoon rinkelde aan één stuk door van boeren die van hun mest af moesten tot aan toeristen die een boot wilden huren. Er werd hard gewerkt en veel gelachen om de ‘pollenhumor’. Schuren, lakken, bootjes schoonmaken, bevestigingen typen, etc. Vanaf een jaar of twaalf hielp je gewoon mee! En was Arjen even klaar met je? Dan kon je ‘dakgoaten himmelje’. Winters werd er in de garage weer een nieuwe bm16m2 gebouwd die het volgende zomerseizoen aan de vloot werd toegevoegd. En ondertussen werden de schaatsen ondergebonden en kwam je niet eerder het ijs af tot het donker was. Een grote wens van mij is om op dat plekje oud te worden.

De lagere school was vlakbij huis. Piet Spliet zwaaide daar de scepter samen met juf Kortooms. En óf hij zwaaide met die scepter! Iedereen had diep respect voor die man. En oei…juf Kortooms. Ik herinner mij nog dat een klasgenootje de hoek werd ingestuurd omdat ik haar een mop vertelde en zij dacht dat het het klasgenootje was die het vertelde. Hoe onschuldig, ik vroeg haar alleen of zij diegene kende met een witte jas en zwarte bril die vond dat zij een mooi kontje had (WC), haha.

Na de lagere school naar Sneek. Hier volgde ik de Mavo en de Havo en daarna…tja moest toch wat…naar de MTS vakschool Schoonhoven om goudsmid te worden. Een pracht opleiding maar ik kwam er al snel achter dat ik uiteindelijk ergens achter een gordijntje kettinkjes moest repareren of serie werk moest maken in een goudsmid atelier. Om mij heen waren de meest creatieve figuren bezig die de mooiste kunstwerken maakten. Dat gebeurde dan weer niet bij mij, zodoende…ik stopte in mijn derde jaar.

In 1988 weer terug naar Heeg! Zomers werkte ik in ’s Lands Welvaeren (ja, o.a. met Sybout) en daar kon ik weer aan de slag. Vanuit daar was ik snel over naar Jan, die net zijn zeilmakerij op de Syl was gestart. Jorn onze oudste zoon is daar geboren en twee jaar later onze dochter Silke. Beide studeren nu in Groningen. Ook onze kinderen zijn inmiddels goed besmet met het zeil- en watersportvirus. Jan en ik doen dan ook niets liever dan met onze boot ‘Ruby Tuesday’ scharrelen over het wad. Komende zomer hopen we, met de boot op de Oostzee, Rugen aan te doen. Ondertussen, tijdens het schrijven van deze veer, liggen we dan ook heerlijk op Vlieland, samen met onze honden Skylger en Dúne.

Na ruim 20 jaar samen met Jan de zeilmakerij gerund te hebben besloot ik een andere weg in te slaan. Het toeval wil dat ik via Chris de buurman, die destijds nog voor Flexmen werkte, bij Wajer Yachts terecht ben gekomen. Een pracht bedrijf vol energie! Op de Molefinne waar wij woonden voordat we op de Gouden Boaijum kwamen te wonen heb ik Cordula Paques leren kennen. Veel mee gesport, gevaren, gewandeld, gestudeerd, geborreld, ..,…,… Alsjeblieft Cordula, hier de veer!

Hermi Miedema