Spookachtig weer met warme wind, dreigende regenbuien en nevelige luchten. Onderweg echt miezerig spokenweer… De vrijwilligers van de organiserende clubs zetten voor deze Spokentocht weer hun beste beentje voor.
Op de Eker was een spektakel over de Phantom of the Opera. De Phantom speelde zo hard op zijn orgel dat er grote wolken uit het apparaat stoomden en het ding haast in de fik vloog. Wel een beetje jammer dat de fakkels van de Phantom door de harde wind niet wilden branden. De vuuract moest de Phantom daarom even overslaan.
Langs de Tsjerkesleat, een heel donker stukje van de Spokenroute, zag je mooie en lelijke spoken met vreemde geluiden en wandelende geraamten. Flikkerende lichten verblindden je ogen. Je zag daarom niet dat ze je bij de brug en op de Poel al stonden op te wachten. Van links en rechts werd je belaagd door enge types met vreemde witte bollen die over het water dreven. Grote vuren op de wallekant van het Spokenwater. Een Zwart Piratenschip kwam uit het duister opdoemen en dreef je door een fuik van touwen en netten in het hol van een stel grijpgrage geesten. Je mocht blij zijn als je daar met je boot ongeschonden doorheen kwam. Verderop langs de Weisleat liep een boze heks met je boot mee; zo te horen had ze een houten been waarmee ze van woede op de steiger bonkte. Stille gedaanten leken boven de wal te zweven.
Op de brug in de Syl stonden ook al een paar enge types samen met De Dood in zijn Knekelpak hun handen naar je uit te strekken. De Palingaak hing vol met spoken en geesten waar je onderdoor moest varen. Stinkrook van vuurpotten waaide over je heen terwijl gekrijs en ijselijke geluiden in je oren klonken. Een skûtsje bij d’Ald Wâl lag dwars over het vaarwater en de afgrijselijke figuren aan boord zorgden er wel voor dat je snel weer wilde omdraaien, achtervolgd door gierend spokengelach en geestgeluiden. Verderop langs de route stonden gekke en vervaarlijk uitziende figuren en geesten die je wilden pakken of liefjes aan je vroegen of je even wilde komen om je dood te laten maken! Doodeng!
Voor de schippers maakten verblindende flikkerlichten het varen op de spokenroute haast onmogelijk. Je kon echt niet meer zien waar je nu weer in terecht kwam. Bij de brug In het Var en in het nauwe slootje naar Talma werd je van alle kanten belaagd door gevaarlijke lieden die met betoverde korreltjes naar je gooiden. Geesten en gekke lichamen vlogen over je hoofd door de lucht en kwamen van onder water op je af. En als je dacht dat je veilig langs de hele route was gekomen dook daar achter Talma ineens eens baarlijke waterduivel uit het water om ver boven je hoofd weg te vliegen op zijn grote waterstralen. Het was een erg enge maar ook erg mooie tocht, die Spokennacht van de 26e oktober!
Wat hadden we een geluk met het weer. Het scheelde weinig of het had heel anders uit kunnen pakken! Met dank aan de weerspoken! En natuurlijk weer veel dank aan alle spoken en hun helpers: Heechspanning, HeechSimmer,Oltimers van de Skou, Heech yn ’t Findel, IJsclub Heech, Brandweer Heeg, Rescue-team WSH, Dorpshuis, H2O-Events en alle mensen op de Eker en langs de route, op bruggen en kaden, in tuinen en op boten. Jullie hebben het weer fantastisch gedaan en veel spektakel gebracht. Veel dank ook aan de bouwers die uren stonden te schroeven, sjouwen en bedenken. Er ging weer heel wat werk en organisatie aan vooraf. Maar ook gezelligheid met elkaar en daar gaat het ook heel erg om. Heeg mag er trots op zijn dat er zoveel tijd en energie wordt gestoken in zo’n mooie Spokentocht voor de kinderen. Daarom namens 379 kinderen en hun ouders: hartstikke bedankt.
Heeg Promotie