Bloody hot is het, en om dan overdag een lange fietstocht te maken… dat doe ik nu ’s avonds. Voor m’n dorpentochten moet ik nog naar Zurich en Kornwerderzand, maar vind dit te ver voor ’s avonds. Overdag zit ik heerlijk in de schaduw op ‘e pôle, en verslind de een na de andere thriller. En zodra het donker wordt, buiten languit in een stoel, valt er weer veel te genieten aan het firmament. In augustus weer de jaarlijkse vallende sterren, daar offer ik graag een nachtje voor op! En dankzij de schone heldere lucht kon je met een verrekijker op statief prachtig de ringen van de planeet Saturnus zien.
In m’n paperassen kwam ik onderstaand liedje (wijze: It âlderhûs) tegen. In 1950 geschreven door meester T.H. de Boer, hoofd R.K. school. Marieke Gerritsma vertelt me dat ze bij hem in de klas heeft gezeten. Door dokter de Witte en mevr. J. Muurling–v.d. Bank is er later een Friese versie van gemaakt.
Zo vredig stil verdoken | Ik mocht zo gaarne zeilen |
Ligt Heeg aan ‘t Hegermeer | Op ’t meer met Heeg als doel |
En waar ik ben ter wereld | Daarnaast ook zwemmen, vissen |
Denk ik aan Heeg steeds weer | In ’n bootje op de poel |
Waar ik ook ooit zal zwerven | Het lied van boerenarbeid |
Daar is ’t mij vreemd en leeg | Dat dan ten hemel steeg |
Want ik blijf steeds verlangen | Doet mij steeds meer verlangen |
Naar Friesland en naar Heeg | Naar Friesland en naar Heeg |
Heeg vredig, rustig Heeg | Heeg vredig, rustig Heeg |
De forse boerenhoeve | In Friesland wil ik schaatsen |
De weiden en het vee | Genoeglijk op de baan |
’t Beeld van de drie torens | Of grote tochten makend |
Draag ‘k in mijn geest steeds mee | Van plaats naar plaatsje gaan |
De Nieuwe weg en Helling | Waar van de vele dorpen |
De brug en steeg na steeg | Slechts één mijn voorkeur kreeg |
De Hoofdstraat en de Schatting | Daar wil ik wederkeren |
Het is mijn dorpke Heeg | Naar ’t mooie dorpke Heeg |
Heeg vredig, rustig Heeg | Heeg vredig, rustig Heeg |
Het vredig rustig Heeg gaf de afgelopen zomermaanden wel een heel ander beeld. Meester de Boer zou moeten kunnen zien hoe het nu in Heeg is en gaat.
Door het coronavirus gedwongen om in eigen land vakantie te houden, zochten Nederlanders massaal het ‘veilige’ Fryslân op. Ik kan me voorstellen dat als je als gezin op een flatje woont met die hitte wel graag een plekje bij het water zoekt.
Af en toe eens even op de fiets gekeken naar het reilen en zeilen in Heeg. Overvolle campings en zelfs bij de passantenhaven staat het vol met campers, caravans en tentjes, is dit nog leuk… In de Harinxmastrjitte kon je soms over de koppen lopen, het leek de Kalverstraat in Amsterdam wel. Klaasje Zijlstra heeft in 3 uren openingstijd van de brug aan de Syl op één dag 168 bootjes geteld.
En altijd zijn er automobilisten die zo nodig hun mooie cabrio moeten laten zien en dwars door Heeg rijden, en ook nog eens tegen de rijrichting in. Jan Hettinga gaat blijkbaar vroeg op pad, hij deed de uitspraak: ‘moarns om 5 oere is it noch rêstich yn Heech’. De ‘boa’s’ Rients en Sjoerd worden er niet anders van en houden op hun dagelijkse rondjes alles goed in de gaten.
Mooi voor de middenstand natuurlijk al die drukte zo na de lockdown. Buiten in de rij voor de bakker, slager en supermarkt. Zij doen hun best om alles in goede banen te leiden, maar ook bezoekers zouden hun verantwoordelijkheid moeten kennen. Echter er zijn Hegemers die het te druk vinden en elders boodschappen doen. Wij als eetgroep laten ons niet verdrijven door badgasten en zijn op ‘redelijk gepaste’ afstand gewoon bij de horeca in Heeg ons maandelijks etentje blijven houden.
Bij de beweegtoestellen maak ik een praatje met Riet Visser, die met haar beppesizzer fanatiek aan het sporten is in de hitte. Top Riet! We hebben het o.a. over het bridgen, kan dit, en willen we dit eigenlijk nog wel…
Ook bij de waterglijbaan is het een gaan en komen van jeugd. Jammer dat het noodzakelijke hekwerk van de glijbaan wel wat afbreuk doet aan het mooie recreatieterrein.
Hoe fredich stil te dreamen | Sa jerne mocht ik sile |
Leit Heech oan ‘e mar | De mar op, Heech as doel |
Mids bûntbeblomme fjilden | En simmers swimme en fiskje |
Oan Syl, Weisleaat en ‘t Far | Yn ’t boatsje op ‘e Poel |
Wêr ’t ik op ierde swalkje | Dan seach ik minsken skreppen |
It is faken frjemd en leech | Op ’t lân, yn ’t hea, sa dreech |
Want jimmer gean myn tinzen | Dêr stie myn âlderswente |
Nei Fryslân en nei Heech | Leaf byld fan thús en Heech |
Heech fredich doarpke Heech | Heech, fredich doarpke Heech |
Want jimmer gean myn tinzen | Dêr stie myn âlderswente |
Nei Fryslân en nei Heech | Leaf byld fan thús en Heech |
De mânske boerepleatsen | En winters meiinoar ride |
Kij yn ’t griene mêd | Swiere op ‘e baan |
’t Byld fan ‘e trije tuorren | Of lange tochten meitsje |
Bliuwt jimmer yn it hert | Wat koe ‘t in wille jaan |
De Nije Dyk, de Helling | ‘k Ha doarp en stêd trochdoarme |
De brêge en steech nei steech | Mar ien nim ik foar kar |
De doarpsstrjitte, de Skatting | Dat kin ik nea ferjitte |
It is myn doarpke Heech | Myn doarpke oan ‘e mar |
Heech, fredich doarpke Heech | Heech, leaf leaf doarpke Heech |
Wat ha ‘k as bern dêr boarte | Ik sil foar altyd tinke |
Myn ynleaf doarpke Heech | Oan Fryslân en oan Heech |
Het is fijn dat toeristen reuring brengen in Heeg, maar we zitten niet te wachten op Amsterdamse, Giethoornse of Venetiaanse toestanden…
Mariet Swart