De telefoon gaat; ja, mei Sikke Hoekstra út Snits, ‘De woordzoeker van oktober klopt niet, er missen woorden, want ik hou veel letters over’, zegt Hoekstra. Dochter Klaske brengt hem altijd de Sylboade en it Trijelûk, en zo blijft hij op de hoogte van het gebeuren in Heeg. Ik beloof hem om het uit te zoeken en of hij me over een paar dagen terug wil bellen. Ben ik zo de mist in gegaan? Ik duik ‘s avonds meteen achter m’n laptop. Heb de woordzoeker van internet geplukt, heb ik iets vergeten over te nemen? Nee dus, het gaat er alleen maar om of je de woorden kunt vinden. Had ik er natuurlijk onder moeten zetten. Een paar dagen later heb ik Hoekstra weer aan de lijn, en leg ik hem uit dat er niet altijd een woord gevormd wordt.
Ik ken Sikke Hoekstra nog uit de tijd dat hij met z’n vrouw Hieke in Talma State woonde. Tijdens de verbouwing hebben zij onderdak gevonden in Frittema State in Sneek met de optie om weer naar Talma terug te keren. We halen wat herinneringen op en hij wil heel graag dat ik hem een bezoekje breng.
Ik laat er geen gras over groeien en fiets op een middag in dichte mist naar Sneek. Bij binnenkomst toont hij me met trots het ruime appartement. Wat me meteen opvalt, dat er een dik boek met woordzoekers op tafel ligt… Hoekstra vertelt dat het wel wennen was in Sneek. Vooral zijn vrouw miste haar vriendinnen en het breicáfe in Talma, ze mocht graag breien, vooral truien, maar, zegt Sikke, ‘der wurde meer kletst dan breide’.
Sikke Hoekstra is ‘hikke en tein’ in Jutrijp/Hommerts. Kreeg werk bij pompstation Spannenburg, vond er niet genoeg uitdaging en nam ontslag. ‘Hoe kinst ûntslach nimme sûnder datst oar wurk hast’, was de reactie van z’n vader. Daar zat Sikke niet mee… Hij stapte op de fiets en klopte aan bij Hovap in Sneek, ‘je kunt maandag wel beginnen’, zei de baas daar. Hoekstra werkte zich op tot werkmeester en heeft er tot zijn pensioen met veel plezier gewerkt.
Hij trouwde met Hieke, ze kregen 5 kinderen en werden 12 pake- en beppesizzers en 12 oer pake- en beppesizzers rijker. Ze kochten een huis in Hommerts, waar Sikke zowel de bloemen- als moestuin verzorgde. Toen de tuin hem echter teveel werd, verhuisden ze naar Talma State. Sikke sloot zich aan bij de biljartclub van Talma. Ook mocht hij graag koken en sinds ze in Talma kwamen wonen zorgde hij altijd voor het middagmaal.
Toen Talma herbouwd was en ze daar gingen kijken voor eventuele terugkeer, waren Sikke en Hieke het gauw eens, ‘we bliuwe yn Snits, we ha dêr in folle grutter appartement’. Ze vonden er hun draai. Twee jaar geleden is zijn vrouw Hieke overleden, hij mist z’n maatje… Sikke Hoekstra hoopt volgend jaar 90 jaar te worden, en kookt nog altijd z’n eigen potje.
Vanaf deze plaats, een vriendelijke groet van Sikke Hoekstra aan de Hegemers.
Mariet Swart