De Veer van Hilda Vlas

2 november 2011

in De Veer

“Do wolst vast wol in stikje skriuwe yn`e Sylboade”. Zo kreeg ik van Fokkelien de veer toegereikt. Natuurlijk wil ik wel wat over mijzelf en ons gezin vertellen, maar om dit yn it Frysk te dwaen wurd in Hiele toer. Vandaar dat ik maar verder ga in het Nederlands.

Ik ben Hilda van Brug, geboren 24 Februari 1970 in Sneek (jawel, officieel dus een echte Sneker) dochter van Hotze van Brug (oud Hegemer) en Hillie van Brug-Schurer. Als “nakomertje’’ met een oudere zus (Mirjam) en broer (Herre) opgegroeid op de Koopmansgracht, waar na 2 jaar ook nog een zusje (Alice) bij kwam. Ik had fantastische jeugdjaren daar aan de koopmansgracht, in de zomer altijd gezellig met bootjes, de Sneekweek, de vlootschouw en in de winter lekker schaatsen. Met mijn ouders gingen we bijna iedere zondag wel een eindje autorijden, vaak richting Heeg. Heit vertelde dan over zijn kindertijd op it Eilan (woning achter siet u selfs, waar Fam. Veenstra nu wonen) en de mooie tijd die hij hier heeft gehad. Dus helemaal onbekend was Heeg toen al niet voor mij. Nooit gedacht dat ik hier later zou gaan wonen. Rond mijn 6e jaar kreeg ik net als heel veel meisjes van die leeftijd het paarden- en ponyvirus. Met mijn fiets naar manege Sneek (Manege in de ruif) waar ik uren doorbracht met pony rijden, poetsen van de pony’s, stallen mesten en klusjes doen. Al snel kwam ik in contact met kinderen die buiten Sneek op een boerderij woonden en zelf een pony hadden. Ik was dus vrij vaak aan het spelen en logeren op de boerderij. Oude kleding en laarzen aan en dan alle dieren verzorgen, klusjes doen, helpen met melken, hooi binnen halen met een ponykar enz. Een super tijd. Van de lagere school naar de RSG in Sneek (HAVO/VWO) gelukkig zat ik in een klas waar veel kinderen van buiten Sneek kwamen die in de dorpen rond Sneek woonden (Terzool, Goenga, Rauwerd) want het leven op het platteland en in een dorp vond ik toen al helemaal geweldig. Ondertussen reed ik wedstrijden op een pony van een vriendin uit Terzool bij de Raederhimruters; het ruitervirus bleef dus ook in deze periode. Via de de dorpen in de Lege Geaen kwam ik in aanraking met een andere sport: Keatsen. Iedere dinsdagavond op de fiets met vriendinnen vanuit Sneek naar Goenga een hele gezellige sfeer en een leuke sport (het nazitten was ook altijd erg leuk). Helaas was de Havo niet helemaal voor mij weggelegd en ging ik naar de RJ. Sipkens Mavo ook een erg leuke school waar ik nieuwe vrienden en vriendinnen kreeg, en zoals Fokkelien ook al schreef, was ik na of tijdens schooltijd (oeps!) met mijn schoolvriendinnen een trouwe bezoekster van La Boheme (`t Lab). De tijd van stappen was toen ook aangebroken. Met z’n allen op de fiets naar de dorpsfeesten en als er geen feest was dan gingen we met z’n allen naar Heeg D’Ald Wal en T&T.

Bij de opening van de verbouwde “Ald Wal” in 1986 kwam ik Marco Vlas tegen en na een tijdje kregen we verkering. Marco deed in 1987 zijn dienstplicht en leerde in die tijd voor beveiligingsbeambte, een beroep wat toen in opkomst kwam. Hij haalde hier diverse diploma’s en certificaten en vond direct werk in de beveiliging na zijn diensttijd. Ik had de Mavo met een diploma afgerond en ging naar de opleiding Agogisch Werk. Ik wilde graag iets in de zorgsector gaan doen. Na mijn diploma MDGO-AW, ben ik naar de opleiding A verpleegkundige gegaan. Helaas heb ik deze opleiding maar met deelcertificaten afgesloten. Omdat ik in mijn andere opleiding ervaring had opgedaan bij mensen met een verstandelijke beperking, ben bij Stichting Philadelphia voorziening het Fugellan in Sneek gaan werken (ik werk nu ondertussen al 21 jaar bij Stichting Philadelphia). Na enkele jaren verkering zijn we gaan samen wonen. Eerst enkele maanden in Top en Twel daarna in Heeg op de Campen. We trouwden in 1993. In 1994 kochten we het witte huisje op de Skatting 67 (nu de groentehal Jacob Gijsen). Hier werden onze beide kinderen Fenna (november 1995) en Jelger (februari 1998) geboren. Het huisje werd toen wel wat te klein en via De Reidfinne (hier hebben we maar enkele maanden gewoond) kochten we het huis op de Skatting 17 waar we nu nog met veel plezier wonen. Tegenwoordig werk ik als Activiteitenbegeleidster op Dagcentrum de Dobben in Bolsward, en af en toe als woonbegeleidster bij verschillende locaties van Philadelphia in Sneek. Tevens werk ik sinds kort als verzorgende/begeleidster bij thuiszorgburo Slippens in Sneek, iets heel anders maar wel erg leuk.

Hilda Vlas

Hilda Vlas te paard

Sinds april dit jaar ben ik algemeen bestuurslid bij Paarden Sport Vereniging Lyts Bigjin te Heeg. Ja, Heeg heeft een “ponyclub”, Fenna rijdt al enkele jaren bij deze club (zo moeder zo dochter?). De lessen worden gegeven in de rijhal van Andele Brenninkmeyer op de Burd en ben ik het aanspreekpunt voor de jeugdleden. Ook help ik bij het organiseren van activiteiten. In mijn vrije tijd (als ik die al heb) ben ik ook vaak Yn it spier voor een ander, maar dit geeft mij veel voldoening en je maakt veel vrienden en kennissen. Marco werkt vanaf zijn 18e al in de beveiliging en is sinds 2002 bij Politie Fryslan aan de slag gegaan bij afdeling: Arrestantenzorg en Justitiële Ondersteuning (arrestanten naar rechtbank vervoeren, advocaten en ouders begeleiden/ontvangen, rechtbank zittingen begeleiden, hulpverlenende instanties begeleiden enz.). Hier heeft hij met veel plezier gewerkt en ondertussen werkgerelateerde cursussen gevolgd. Sinds september dit jaar is hij aangenomen als Forensisch Medewerker bij divisie Rechercheondersteuning (o.a. na een inbraak de sporen zoeken en veiligstellen, monsters nemen, fotograferen enz.). Een nieuwe uitdaging dus. Zoals sommigen van de lezers misschien wel weten is Marco een muziekliefhebber (vooral de Rolling Stones en stevige blues/rock hebben zijn voorkeur). Sinds kort heeft hij met andere Hegemers een oefenruimte om muziek te maken en kan hij weer als drummer aan de slag. Ook is hij bij vele (muziek)evenementen behulpzaam als vrijwilliger. Jelger speelt net als zijn heit ook in een band als gitarist (zit het in de genen?) en als sport zit hij bij Fierljep vereniging in IJlst .

Bij deze geef ik De Veer door aan Anja Groot Nibbelink. Anja is de moeder van 2 jeugdclubleden van PSV Lyts Bigjin en heeft vast wel het een en ander te vertellen over haarzelf, hun gezin en velehobby’s en andere activiteiten waar ze zich mee bezig houdt.

Anja veel succes en plezier bij het overnemen van de Veer,

Groetjes Hilda Vlas