De veer van Hans Ringalda

3 juli 2012

in De Veer

De veer in de Sylboade is een verhaal dat ik regelmatig met genoegen lees. Vaak lees je belevenissen van iemand die je niet direct plaatst bij deze persoon. Natuurlijk denk je wel eens, zou ik zelf een keer een stuk mogen schrijven. Nu is het zover, Doetie stuurde mij een mail en die heb ik meteen positief beantwoord.

Laat ik maar bij het begin starten, mijn geboorte was op 29 mei 1963 in Jorwert, een plaatsje dat op de kaart werd gezet door Geert Mak (Hoe god uit Jorwert verdween) en het “iepenlofspul”. Mijn ouders hadden een kop hals romp met 30 melkkoeien en wat jongvee. In die tijd een leuk bedrijf, tegenwoordig doe je niet meer mee met deze aantallen. Ik heb een geweldige jeugd gehad. Altijd thuis meehelpen op de boerderij in de tijd dat er een tractor werd aangeschaft en later werkte ik in mijn vrije tijd op de boerderij van omke Jurjen en mouike Janke in het plaatsje Huins. Geweldig dat je op een tractor mocht rijden als er hooi van het land gehaald werd of bietenkoppen op het land werden uitgestrooid voor de koeien.

De schooltijd was een leuke tijd. Na de lagere school de MAVO 4 gedaan en daarna volgde een 3 jarige opleiding op de middelbare landbouwschool in Leeuwarden. Het plan was om de hogere landbouwschool te doen ware het niet dat ik aan het werk kon als vertegenwoordiger bij Koopmans meelfabrieken. Dit heeft een half jaar geduurd, totdat ze mij niet meer nodig hadden. Daarna even het avontuur op gezocht door met een schip vol vee van Ierland naar Egypte te varen als veeverzorger. Ook dat was geen succes, een ervaring rijker en een illusie armer. Op het moment dat ik thuis zat kwam mijn buurman Theun Siderius (veehouder) met de vraag of ik bij hem aan de slag wilde. Geen moment getwijfeld en 5 geweldige jaren gehad als agrarisch medewerker. Helaas was er op termijn geen plek meer in verband met de eigen kinderen. Gesolliciteerd bij het waterschap en daar werd ik in 1988 aangenomen als rayonbeheerder in het gebied ten zuidwesten van Sneek. Inmiddels was ik mijn huidige vrouw Anneke tegen het lijf gelopen in de “Twa Gemeenten” te Irnsum. Anneke stond voor de klas in Sneek en had een eigen flatwoning. Daar ben ik bij ingetrokken en in 1989 zijn we op 19 mei getrouwd en in hetzelfde jaar zijn we naar Heeg verhuisd, waar we ons huidige woning aan het water betrokken.

In 1991 werd Ruurd geboren, 2 jaar later Jurjen en 4 jaar later Klaas Jan. Geen meisjes dus, maar gelukkig komen die inmiddels ook al over de vloer. Tegelijk met Doetie Altenburg, Bouwe Meinsma en Harry Nowee ben ik in 1997 bij de vrijwillige brandweer gekomen. Inmiddels ben ik samen met Douwe en Wytze bevelvoerder van Heeg en heb ik een halve baan als brandweerdocent bij Brandweer Opleidingen Noord.

Bij Wetterskip Fryslân vervul ik de andere helft van mijn tijd als BHV coördinator. Bij deze werkgever heb ik een aantal banen doorlopen. Begonnen als rayonbeheerder, daarna milieu-inspecteur met buitengewoon opsporingsambtenaar papieren, senior milieu-inspecteur en in die periode milieukunde gedaan bij het Van Hall instituut te Leeuwarden, afgestudeerd en toen kwam de vraag of ik de gehele bedrijfshulpverlening binnen het Wetterskip wilde verzorgen. Ik hoefde niet lang na te denken, want met mijn brandweerachtergrond kon ik van mijn hobby mijn werk maken. Het plaatje was compleet toen ik als docent aan de slag kon en volledig op brandweer/BHV gebied mijn werk mocht doen.

Naast mijn werk ben ik leider bij Heeg C1 waar Klaas Jan in speelt en sinds vorig jaar voorzitter van Plaatselijk Belang. In mijn vrije tijd skeeler of schaats ik, fiets de elfmeren- en Elfstedentocht en loop een paar wandeltochten. Al met al ben ik een tevreden man met een geweldig gezin om mij heen en wonend in een leuk waterrijk en toeristisch dorp.

We blijven nog even bij de brandweer, want de veer gaat naar John Palyama, brandweerman en freelance brandweer instructeur.

Hans Ringnalda