De veer van Jaap Reijenga

7 november 2012

in De Veer

Bedankt Epie, dat jij mij de eer gunt, om de veer van je over te nemen. Om jou te overtreffen zal wel een probleem worden, sjonge jonge, wat een verhaal.

Ik ben geboren op 01 februari 1957 in Sneek, in het Gereformeerd Verpleeghuis (waar nu de bibliotheek gevestigd is), als 2e zoon van Teake Reijenga en Jeltje Merkus. Ik heb een oudere broer, Sijbren, en een jongere zus, Janny. Na ongeveer 2 weken mocht ik met mijn moeder naar huis, in Heeg, Suderhaven 6 (toen nog Nijewal 227, alle huizen in Heeg nummerden gewoon door.) We woonden vlak bij het water, daar ben ik dan ook regelmatig uitgevist, door familie, buren enzovoort. Vandaar misschien mijn voorliefde voor het vissen.

Ik ben net iets jonger dan Epie en heb daarom nog net een ½ jaar op de kleuterschool gezeten, bij juf Hoeksma. Na de kleuterschool naar de lagere school, toen nog een Gereformeerde lagere school. Omdat de beide christelijke (Hervormde en Gereformeerde) scholen samengingen werd dit een CBS. Twee scholen werden één, twee schoolgebouwen is ook niet handig, dus kwam er een nieuw schoolgebouw aan de Hollingerstrjitte. In klas 3 (nu groep 5) kwamen we daar met z’n allen in één gebouw. Wat een luxe, allemaal nieuw meubilair!

Mijn vader had destijds een bodedienst met z’n broer. Regelmatig mochten wij mee op de vrachtauto naar Sneek. Een wereldreis in mijn ogen toen destijds. Diezelfde vrachtauto werd ook regelmatig gebruikt voor uitjes met buren en bekenden, voor een reisje naar Gaasterland bijvoorbeeld. Wat oude stoelen en kussens achterin, toen kon dat nog!

Ook hadden mijn ouders een kleine kruiser, de “Iris”, waar we vaak mee weggingen, zowel in het weekend als met vakantie. Met zes man/vrouw (Dieuwke, de jongste zus van m’n moeder ging ook vaak mee) slapen op een boot van zes meter, daar moet je nu mee aankomen! Gelukkig kwam er later een tent bij, zodat we wat meer ruimte kregen. En natuurlijk werd er tijdens die weekenden/vakanties ook regelmatig gevist!

Na de lagere school, naar het Bogerman College in Sneek. Hier eerst de MAVO gedaan en van de MAVO naar de HAVO. De HAVO heb ik niet afgemaakt. Ik kon een baan krijgen bij de Rabobank in Heeg, waar ik nu nog steeds werk. (Niet in Heeg, maar meestal op andere kantoren, tegenwoordig veel in Balk.) In het weekend veel op stap, naar T. en T. en D’Ald Wal en vaak naar dorpsfeesten in de buurt. Om de beurt de BOB, taxi’s waren niet te betalen.

Omstreeks die tijd kwamen Reinier en Sonja Zwart in Heeg wonen, op de Suderhaven. Reinier was en is een fanatiek visser, dus gingen we regelmatig het water op. Op een gegeven moment kwam hij op het idee, om met een ploegje mannen naar Ierland, het Mekka voor elke visser, te gaan. Plannen gemaakt, mannen gevraagd (meest familie) en zo is een traditie ontstaan, die al 30 jaar bestaat. Elk jaar, meestal in mei, een week vissen, wel in wisselende samenstellingen. Er valt wel eens iemand af, er komt weer een ander bij. De laatste jaren gaan we altijd naar Zweden. Een prachtig land met heel veel water, met daarin (en daar gaat het om) veel vis (snoek).

Bij Reinier en Sonja heb ik ook Geertje , mijn vrouw, leren kennen. Zij was na haar scheiding in Heeg komen wonen. Zij had al 3 zoons, Willem, Johannes en Sebastiaan. Dat was in het begin wel even wennen, meteen een heel gezin. Willem heeft een verstandelijke beperking en woont op Maeykehiem in Sint Nicolaasga. Johannes woont samen met Jennifer in Heeg. Zij hebben er voor gezorgd, dat wij in februari pake en beppe gaan worden. Een prachtig vooruitzicht! Sebastiaan woont samen met Ytsje in IJlst.

Samen hebben we nog een dochter gekregen, Alie Maeyke. Zij woont nog bij ons thuis. Al zit ze nu voor 3 maanden in Zweden, voor stage.

Hoe komt een visser bij de Watersportvereniging Heeg? Dit was wat Epie zich afvroeg.

Eigenlijk weet ik het antwoord niet zo goed. Ze vroegen in hun clubblad, de Twirre, vrijwilligers voor diverse activiteiten. En omdat slechte zeilers zich vaak opgeven voor een wedstrijdcomité, ben ik er min of meer ingerold. Als vrijwilliger word je al gauw gevraagd voor het bestuur. Zodoende ben ik een aantal jaren penningmeester geweest van de WSH. Nu ben ik nog actief in diverse commissies binnen de vereniging. Iets wat ik iedereen kan aanbevelen, want het is een gezellige club mensen, die zich bezig houdt met de watersport in de breedste zin van het woord. Kom maar eens kijken op dinsdag- of donderdagmiddag om een uur of vijf bij het jeugdzeilen. Dit begint weer in mei.

Ook ben ik actief geweest bij andere verenigingen, zoals bij Muziekvereniging Crescendo, de buurtvereniging, kantinedienst bij de voetbalvereniging en bij de Stg. Heech fan Alds. Ook ben ik een aantal jaren diaken geweest bij de PKN in Heeg.

Het mooie van “de veer” is, dat je hem mag doorgeven. Ik heb onze buurman, Rinze Veenstra, gevraagd en hij hoefde maar 2 tellen na te denken, voordat hij “ja” zie. Hij is oud-directeur van Veenstra Transport. Het lijkt mij, dat hij heel veel interessants heeft te vertellen. Ik ben benieuwd.

Heeg, oktober 2012

Jaap Reijenga