Biljarttoernooi

29 januari 2014

in Biljart

Eelke Brunia winnaar biljarttoernooi

Natuurlijk wist iedereen nog wie vorig jaar kampioen was. Namen van kampioenen vergeet je niet. Door de 29 jaren hebben 25 biljarters die status bereikt, sommigen dus zelfs meerdere keren. Ze zijn allemaal gewoon gebleven, op een enkeling na.
De tijd vliegt voorbij, wat gaat het snel, dat is niet zo mooi maar eigenlijk ook weer wél, het maakt je blij, want het is alweer biljarttoernooi.

Snoep en ruikertje voor de scheidsrechters

Snoep en ruikertje voor de scheidsrechters

Een simpel gedicht. Was alles maar zo simpel. Er zijn spelers die na 30 jaar lid in 30 beurten zeg 30 caramboles moeten maken. Dat is simpelweg 1 punt per jaar. Maar het biljartspel is niet zo simpel. Desondanks laten enkele clubs ingewikkelde Belgische rekenformules op de resultaten los. De commissie niet, die hanteert beproefde rekenmethodes. Lekker simpel.

Treffend. Het begon vrijdag 27 december meteen treffend: tijdens het installeren schopte Coby de bril van Chris zijn kop. En Jan B moest in een serie na het 21ste punt stoppen: hij was er. Anton wint van Simone en ook een erg zenuwachtige Nyske weet te winnen. Dit jaar werd zelfs een nieuw record gevestigd. Fred en Durk hadden de partij van drie uur, maar waren vijf voor drie al uit! En kapster Paula kon weer meedoen maar moest in ruil al een zondag open! Je vraagt je af: mogen middenstanders en hun personeel dan nooit eens vrij? Ze kwam, gelijk velen, niet door de eerste ronde. Atze en Auke Lemstra becommentariëren het spel van Martje en Nico. “Moaie bal”, klinkt het na een mooie bal. En later treffend: “At je dat dan wer sjogge!”.

kwartfinalisten: Thewis, Ids, Seakle en Broer

kwartfinalisten: Thewis, Ids, Seakle en Broer

Boze blikken. “En do skriuwst niks oer my!”. Even was de persvrijheid in geding. Het waren gezien de verstelde spijkerbroek van A.Y.V. slechte tijden en het biljarten was haar ook niet zo goed afgegaan. Voorzichtigheid geboden, dus. Miriam, dochter van haar tegenspeelster, zat met een toverbord aan de kant. ‘Rommy hup’, stond erop. Om er fijntjes bij te zeggen: “Biljertst as in âlde beppe”. Snel hierop hervond Rommy haar jeugdig elan en won.

Voor Jitte leek het een overlevingstocht. Door een meniscus geplaagd verloor hij van Mark en Haye, maar de Olympische gedachte overheerste duidelijk. En Rixt bleek niets van haar vader te hebben, ze neemt maximale bedenktijd en stoot beheerst. Toch wint Seakle. Maar Ellen, met twee ellen, en Maarten verliezen. Al leken enkele ballen van Maarten uit een boekje te komen, hier geen plagiaat. Edoch, tegen Dick, tevreden weer in het café te zijn, kon hij niet op.

Zwijgen. Het publiek bespreekt van alles en van alles is bespreekbaar. Slechts het onbespreekbare blijft onbesproken. Bovendien, zoals omke Bokke vroeger wel zei: “Net alles wat wier is hoecht sein te wurden”. Daarom lijkt het gepast te zwijgen over de partij tussen Jacqueline en Sybout. De kortste tussen Fred en Jouke zou evenwel niet onbesproken blijven. Terwijl Fred negen had had Jouke, inclusief twee poedels, slechts zes beurten nodig! “Sokken moasten je ferbiede om oait wer mei te dwaan!”, vertrouwde Rommert op vrijdagavond het HpA toe. Na Jouke won Eelke een wedstrijd in 9 beurten, Alex in 10, Ids in 11, en Corrie S won op haar beurt in 12 beurten van Hayo. Theo, die eerder van Theo had verloren, doet dit nu ook van Theo. Lag het aan het krijten? Enkelen hebben zelfs eigen krijt bij zich, biljarters weten immers hoe belangrijk krijten is:

Een trekbal over wit, dát zou haar raken. Ze kijkt, even doorbijten
Wat is ze mooi, zag de biljarter over zijn keu, deze kans nu niet wegsmijten
Die rode jurk, haar zwarte haar, wat zou hij het graag met haar aanleggen
Maar ze ketste af. Was het de scheur in het groene kleed? Wie zal het zeggen
Met een rood hoofd, bang voor een blauwtje, had hij helemaal vergeten te krijten

'de benzine wie op' verklaarde Jouke (vierde plaats)

‘de benzine wie op’ verklaarde Jouke (vierde plaats)

Eigenaardigheden. Typisch, maar soms weten spelers al bij het stoten dat de bal mis gaat. Toch stootte men. Onzinnig. Maar er is veel onzinnig: gekleurd toiletpapier bijvoorbeeld. Erover geschreven, als kleur voor de vaantjes had de commissie ‘poepbruin’ besteld. Eindelijk. En, het moet gezegd, mooi poepbruin is niet lelijk. Spelers doen er trouwens alles aan om lichaam en geest op peil te krijgen. Zo ging een commissielid zelfs zo ver dat ze haar voeten insmeerde met Dampo en daarna met sokken aan onder de wol kroop!?

De volgende dag. Terwijl vroege spelers zich in De Boeier en De Watersport tegoed doen aan oliebollen, puddingbroodjes en broodnodige koffie, verliest de bijna gestopte haveneigenaar Johan O zijn wel voortvarende partij van Jan B; de laatste had Johan net een serie van 25 aan de broek gegeven. De in de watersport werkzaam zijnde Dick drinkt water. Desondanks moet hij toezien dat Jouke zijn overwinningskansen opslokt. Er hangt in de cafés een genoeglijke sfeer. Zo vraagt Riet om nóg een puddingbroodje en als er een kleurrijk man met een papagaai op zijn schouder binnenkomt, krijgt ook Ids vleugels. Hij wint van Juul en Nyske wint later van Haye. Theo P is op L aan de winnende hand als grote schermen voor de ramen in W worden geplaatst. Hebben we eens zon… Dan is het etenstijd en Martje bestelt bruine bonensoep. “Knalsop!”, zegt Sietse betekenisvol, terwijl Rick van Minke weet te winnen.

Alex

Alex

Illuster. In het illustere rijtje winnaars van de tweede ronde Eelke, Seakle, Jan B, Sietse, Jouke, Fred, Ineke, Ids, Nyske, Broer, Theo E, Theo P, Thewis, Alex, Jelmer en Rick vraagt een naam om uitleg: Alex. Wie is Alex Koning? Is het een alias van W.A. van Buren? En zit zijn vrouw hier ook? Voorlopig heeft de uitbater van De Waterlelie de achtste finales bereikt. Intussen gloort er hoop voor Broer, die zijn eega Riet alvast opdracht geeft melker Minicus te bellen. Maar bij de biljartende dames is teleurstelling. Nu Ineke en Nyske als laatsten van de 19 deelnemende vrouwen in de achtste finales van resp. Jouke en Theo E hebben verloren, is de kans op een kampioene immers verkeken.

Vreemd. Franse woorden als acquit, piquer, pomerans, masser, carambole, werden in ‘geen tijd’ begrepen en gebruikt. En bij Omrop Rjochtstreeks doen ze vele honderden keren per dag hun best Engelse woorden ook ‘geef’ Engels uit te spreken. Zo raakte het daar snel ingeburgerd. Voor Fryske gemeente- en plaatsnamen ligt dat blijkbaar anders, daar schamen bepaalde Friezen zich voor. Vreemd. Vreemde woorden bij misse ballen worden evenwel zonder mis begrepen.

Theo en Nico

Theo en Nico

De kwartfinales. Nu de beker in zicht komt spelen spelers ingetogener. In de kwartfinale wint Eelke van Seakle en daarmee had hij het toptrio verslagen. Jouke wint van Ids en Alex van Thewis. Dat laatste leek geen wonder. Thewis had, zoals hij zei, al moeite de naamkaartjes te kunnen lezen. En Theo E wint van Broer, zodat de melker kon worden afgebeld.

Bij elkaar. Buiten, in de tuin van De Boeier, waren enkele fruitbomen gesnoeid. Wel apart: de enige appel was hem gepeerd. Binnen moest Eelke in zijn speciale ‘Animal Attack’ T-shirt om vier uur tegen Jouke vol aan de bak. Voor Jouke is alleen raak niet meer goed genoeg, de ballen moeten weer bij elkaar komen. Desondanks maakt Eelke ‘halve’. Theo blijft de rust zelve en wint van Alex. En zo zouden Jouke en Alex om de derde en vierde strijden en Theo en Eelke om de grote beker. Voor Theo 21 jaar geleden.

Kampioen Eelke

Kampioen Eelke

De Finales. Ieder is opgefrist en publiek zoekt een plaatsje als Alex en Jouke tegen half negen in de startblokken staan. Het gaat los: Jacq, Sjak en Corrie H zien toe, het scorebord piept, en het publiek siddert als een bal van Jouke net voor de deur strandt. “Jou dy bal hengst man!” hoor je enkelen denken. Maar na twee dagen op topniveau blijken de vier finalisten een beetje leeg. Toch wist nieuwkomer Alex derde te worden door de ervaren Jouke te verslaan.

Nu gaat het er om. “No sukses jonge”, wenst Theo Eise Eelke. Jantsje, Anne en Mark houden de zaak strak en zien de kleine inzinking halverwege met lede ogen aan. Doelpunten, erachter langs, stilletjes aan wordt er luider gemopperd. De weg is lang, maar apotheose en ontlading volgen als Eelke zich met een fraaie eindstoot de nieuwe kampioen mag noemen.

Van stal. Voor de verloting werd Nico van stal gehaald. Hij trok gunstig voor Seakle en Chris, die daar resp. de Jachet-keuhoes en de Ceulemanskeu mee wonnen. Nu hij er toch was, kon hij mooi de prijsuitreiking doen. Ietwat overdonderd prees Nico de commissie Coby en Rommert. Rommert, die het er voor over had dat de organisatie hem het kampioenschap kost. Zonder organisatie slaagde het hem ook niet, maar dit terzijde. De spreekstalmeester wendt zich tot publiek en spelers: “Der binne hast allinnich mar ferliezers, 61 wol en mar 4 net. En dochs binne jimme allegear fleurich”. Nico voelde zich als een koe in een kruidenrijke wei.

Weer speciaal. De groep ‘Fijne Dag Nog’ wilde komen spelen, maar dat hoor je al veel te vaak. Nee, dan Bald & Grey. De vier J ‘s: Jan, Jelke, Julian en Jan, gastspeler Sytze en Inge hebben geen moeite dansers op de vloer te krijgen. Een glansrol vervult zangeres Inge als ze uit haar tenen ‘Me & Bobby McGee’ staat te zingen, het publiek is onder de indruk. Gedurende de avond werd gezellig nagepraat en de laatsten konden nog net de bekerwinnaar en zijn oogappel het bal zien sluiten. En zo werd het simpelweg weer een bijzonder toernooi, met al 29 jaren die speciale sfeer.

Hegemer Pers Agentschap, HpA