Op 26 januari ben ik geboren op de Bird. Zoon van Bernardus en Coba Zijlstra. Ik heb drie broers en drie zussen en ik ben de middelste. De Bird hoorde toen nog bij Idzega maar tegenwoordig hoort het bij Heeg. Ik heb hier maar even gewoond want vanwege het werk van mijn vader zijn we verhuisd naar Terkaple. Ook hier niet lang gewoond. Want na een paar jaar zijn we weer terug gekomen naar Heeg. Op de Hollingerstraat hebben we eerst gewoond. Een goed katholiek gezin en door de gezinsuitbreiding werd het huis te klein en zijn we verhuisd naar de Smelwar. Een eigen kamer had je toen niet. Buurman Jan Jagersma had een tweepersoons stapelbed gemaakt en zo konden we met z’n vieren op één kamer slapen.
Na de kleuterschool de lagere school met Juf Kortooms en 1 jaar Meester Hylkema gevolgd door 2 jaar Meester Spliet. In het begin van de lagere school ging je ook zaterdag morgen naar school. Een paar jongens uit onze klas, waaronder ik, zaten op voetbal en wij mochten dan zaterdag morgen even uit de klas voor de training.
Voetbal is een grote hobby van mij geweest. Naast het voetbal ben ik leider geweest van mijn 3 kinderen en 6 jaar een bestuursfunctie gehad. Op mijn 45ste ben ik gestopt. In mijn jeugd werd er veel op straat gevoetbald. Een partijtje of steentje voetbal werd er vaak gedaan.
Niet altijd heb ik gevoetbald want op de leeftijd van het A elftal ging ik natuurlijk ook regelmatig op stap en dan kon ik wel een zakcentje gebruiken. Ik kon bij Brenninkmeyer op de Bird een baantje krijgen in de vakantie periodes en op zaterdag, waardoor het voetbal even moest stoppen. Samen met Rudy (de vorige veer schrijver, nog bedankt Rudy voor de veer) hebben we daar een mooie tijd gehad. We deden van alle soorten klusjes zoals boten ophalen. Zo moesten we een keer een boot van een weduwe uit Leeuwarden halen. Rudy bracht me met de auto. Toen ik weg voer werd de vrouw emotioneel en viel bij Rudy in de armen. Dat hoorde ook bij het werk.
Zaterdags werken en in het weekend op stap naar de Ald Wal of T&T. In het begin had je nog het jeugdhonk. Vrijdagavond voor de oudere jeugd en zaterdagavond voor de jongere jeugd. Samen met Henk van der Pol was ik vrijwilliger en organiseerden we vaak voor de zaterdagavond o.a. een filmavond of rock ’n roll avond. De filmavond werd altijd verzorgt door Geert de Jong die een film huurde en deze werd met een projector op het doek gepresenteerd. Opnemen op 8mm deed Geert ook. Zo heeft hij ook een Rock ’n Roll avond vastgelegd. Deze film is op youtube te bezichtigen: Google op “jeugdhonk heeg” of vul in: http://www.youtube.com/watch?v=wqDd4hBYaAQ
In de zomervakanties was ik vaak op de poel aan het zeilen met de “Sylnocht”, de eerste GWS schouw. Of met de maten op een vlot door Friesland varen. In de winter een liefhebber van het schaatsen op natuurijs. Tegenwoordig pak ik vaak de skeelers.
Na de lagere school heb ik de volgende opleidingen gedaan: MAVO, MTS energietechniek en MTS elektronica. Daarna aan het werk gegaan bij Autonational in IJlst als elektromonteur. Autonational is een industrieel automatisering bedrijf. Door de crisis moest ik na 25 dienstjaren dit bedrijf verlaten. Na 3 jaar bij WPI in Gorredijk gewerkt te hebben, werk ik inmiddels bij StevenBV in de Joure. Ook een industrieel automatiseringsbedrijf hoofdzakelijk in de voedingsmiddelen industrie. Ik verzorg hier de elektrische besturing. Door mijn werk ben ik vaak in het buitenland geweest. Zo ben ik in vele Europese landen geweest en buiten Europa in o.a. Vietnam, Japan, Saoedi Arabie, Oman, Dubai, Indonesië, Bahrein, Amerika. Vaak landen en gebieden waar je als toerist niet zo vaak komt. Soms één week maar ook wel 5 weken. Voor Sjoukje die thuis zat met de kleine kinderen niet altijd even makkelijk. Gelukkig kreeg ze altijd veel steun van vrienden, familie en de schoonouders die altijd geweldig op de kinderen hebben gepast. Doordat ik er langere periodes was en met de plaatselijke bevolking contact had leerde ik vaak veel over het land. De gewoontes en het eten. Wat ik allemaal op mijn bord heb gehad weet ik niet, maar ik heb mijn bordje altijd leeg gegeten. Ook doordat ik er meerdere malen kwam leerde ik de mensen goed kennen. Met enkelen heb ik nog contact en eenmaal heb ik een Japanner thuis op bezoek gehad. Het vreemdste land vond ik Saoedi Arabië. Je stapt daar een geheel andere wereld in dan je gewend bent. Omgeving, de mensen, de gebruiken. Het is daar allemaal zo anders dan hier. Het geloof, de islam, staat daar boven de wet. De temperatuur is extreem. ‘S morgens vroeg om 7 uur was het soms al 40 graden en overdag liep het op naar de 50 of hoger. En dan ‘s avonds niet een pilsje mogen drinken. Net best. Vrouwen mogen daar eigenlijk niets. Je ziet ze ook niet. Ja alleen met een boerka bedekt. De mannen mogen daar 4 vrouwen hebben en of dat nu een voordeel of nadeel is, daar ben ik nog niet over uit. Vrijdags is daar de zondag voor ons, een vrije dag. Op het plein in de stad werd af en toe een veroordeelde onthoofd met een zwaard waar vele mensen naar toe gaan. Of ik ook een keer mee wilde gaan werd mij gevraagd. Ik heb maar bedankt!
Toen ik naar Amerika moest heb ik de baas gevraagd of ik privé langer kon blijven zodat ik naar een concert van Ted Nugent kon gaan. “Altijd doen” zei de baas. Mijn 2 collega’s wilden dat ook wel beleven en toen het werk klaar was hebben we een auto gehuurd en zijn in 3 dagen van Pittsburgh naar Chicago gereden waar het concert was.
Vanaf mijn 15de ben ik al fan van Ted Nugent. Een Amerikaanse gitarist met soms extreme uitspraken maar geweldig gitaarwerk. Onder de vriendenkring waren er velen die plaatjes van Ted uit de rock- en popbladen knipten en het aan mij gaven. Ik heb alles bewaard. Regelmatig heb ik een concert bezocht. Het laatste bezoek was twee weken geleden toen ik samen met mijn 2 zonen, Hylke en Rindert, in een weekend naar Zweden ben gereden waar Ted een optreden gaf op het “Sweden Rock” festival. Een geweldige belevenis. Van Ted Nugent heb ik een Nederlandse website opgericht. Voor diegene die dit een keer willen bekijken: http://www.tednugent.nl/
Gitaar muziek heeft mij altijd geïnteresseerd. Vroeger luchtgitaar en op mijn 45ste ben ik op gitaarles gegaan. Een mooie hobby. Eerst heb ik in een bandje van de muziekschool gespeeld en later met de “freonen fan Heech”. Hierdoor kwamen Ignaz, Marco en ik, op het idee om samen zelf een band op te richten. Met z’n drieën hebben we een zomer aan een oefenruimte gebouwd in de loods van schoonvader. Outlet is toen opgericht.
De jeugdhonktijd was ook de tijd dat ik Sjoukje Visserman heb leren kennen en inmiddels zijn we 32 jaar samen. Na een paar jaar op de Hollingerstraat te hebben gewoond kregen we de kans om het huisje “Sietuselfs” te kopen. Hier zijn onze 3 zonen Hylke (19), Rindert (17) en Gerard (14) geboren. Samen houden wij van het zeilen en de watersport. De vakanties gaan we graag met de zeilboot het IJsselmeer op of naar de Waddeneilanden. 23 jaar wonen we nu met plezier op it Eilân en dat hoop ik met mijn gezin nog jaren voort te zetten.
Jelke Vellinga is de volgende veerschrijver. Al 2 jaar moet ik van hem aanhoren dat ik de 50 gepasseerd ben. Dit jaar is hij zelf aan de beurt. Succes met schrijven Jelke.
Groetnis, Willy