Mijn naam is Harold Pince van der Aa. Ik ben geboren en getogen in Vaassen, een mooi dorpje op de Veluwe. Toen ik 17 was kwam ik voor het eerst in Heeg, met schoolkamp. Op mijn 18e ben ik zelfstandig gaan wonen in Zwolle. Daarna heb ik een tijd samen-gewoond in Hattem om uiteindelijk toch weer terug te gaan naar Zwolle. Verhuizen was inmiddels mijn hobby geworden. Gemiddeld verhuisde ik om de 14 maanden.
In 2000 leerde ik mijn huidige partner kennen. Wij woonden in Zwolle destijds. Tijdens onze eerste vakantie samen bleek dat één van onze gemeenschappelijke delers watersport is. Met als gevolg dat wij heel snel onze eerste boot kochten, een kruisertje van ruim 7 meter. In die tijd hadden wij vijf honden, die onze gemeenschappelijke deler niet deelden. Met de tijd lag de boot meer stil dan dat wij er gebruik van maakten. We besloten de boot te verkopen. Dat ging veel sneller dan verwacht, waardoor wij vlak voor onze zomervakantie zonder boot zaten. Mijn partner stelde voor om een caravan te kopen. Ik had echt helemaal niks met caravans en zag het ook niet echt zitten. Uiteindelijk hebben we er toch een gekocht, om te proberen. Het was dat het een koopje was, anders……….
Zal ik drie weken de camping boeken, vroeg mijn partner. Nou, twee weken vond ik meer dan zat. Zo gezegd, zo gedaan en die zomer reden wij naar zeeland. Na twee weken vol zomer, met dagen van meer dan 30 graden, reden wij weer terug naar huis. Terwijl wij naar huis reden kwam onze derde vakantieweek ter sprake: waar gaan we heen? Het caravannen was mij immers heel goed bevallen. Mijn partner was nog nooit in Friesland geweest. Ik was ooit, toen ik 17 was, in Heeg geweest. Na aankomst thuis doken wij op internet en vonden een camping in de buurt van Heeg die nog plek had en waar ook onze honden welkom waren. Nadat wij de volgende dag aangekomen waren op deze camping en wij de boel hadden opgebouwd gingen wij ’s avonds op zoek naar een terrasje voor ons welverdiende biertje. Zo belanden wij in Heeg op een gezellig terrasje aan het water. Niet te veel drinken want we moeten nog rijden zeiden we nog. Maar al snel raakten we aan de klets met mensen en vloeide de drank rijkelijk. Wat een gezelligheid! Uiteindelijk bleven we tot en met de laatste ronde, de eerste keer dat we ‘het licht uit deden’ in Heeg. In dat ene weekje heeft dit scenario zich nog wel een paar keer herhaald. De tijd heeft uitgewezen dat ‘het licht uit doen’ onze (‘die van ons en Heeg’) nieuwe gemeenschappelijke deler is geworden.
Na een week reden we met een top vakantiegevoel naar huis, wat leuke en mooie camping, wat een prachtige omgeving en wat een leuke plaatsjes met gezellig terrassen en bovenal: wat een leuke mensen! Wat een rijkdom. Hier gaan we zeker terug komen.
Zo gezegd zo gedaan en veel sneller dan gedacht. Want in mei het jaar daarop stonden we al weer op de camping. Geboekt voor de maanden mei en juni en september en oktober. De caravan bleef staan in die maanden en wij kwamen elk weekend. In de zomer trokken we nog lekker naar de kust. Dit scenario herhaalde zich een aantal jaren, totdat we het aanbod kregen van de campingeigenaar voor een seizoensplek. Daar hoefden we nog geen seconde over na te denken, GRAAG!
We waren er al wel achter gekomen dat je in deze omgeving een bootje moet hebben. Dus die kwam er ook. Eerst maar een kleintje. Van en met dat kleintje hebben we heel veel plezier en lol gehad, 24 uur per dag maakte we er gebruik van. Na vier jaren werd dit kleintje ingeruild voor een sloepje. Met dit sloepje brachten we uren maar dan ook uren door op het water, in weer en wind. Alleen geen hele nachten, wat zou dat fijn zijn….een sloep waar je op kan slapen. En zoals we allemaal weten: het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus ……..
Inmiddels waren wij van 1 april tot 31 oktober elk weekend, weer of geen weer, te vinden op de camping en dus ook in Heeg, waar we ondertussen ook al een sociaal netwerk opgebouwd hadden. We voelen ons er helemaal thuis, alleen hadden we geen huis. En ook hier kroop het bloed waar het niet gaan kan. Ons huis in Zwolle werd te koop gezet. Eerst verkopen en dan iets kopen zeiden we nog.
Maar toen opeens dat ene bord, in een tuin, dat je eigenlijk (nog) niet zien wil: Te Koop! Wat een geweldige plek: aan het water met een eigen aanlegsteiger met een wijds uitzicht in de oude kern van Heeg. Prachtig. Zullen we dan toch maar een bezichtiging doen? Tegelijktijdig met dat we deze planden hadden we met ons huis in Zwolle ook een bezichtiging. En deze mensen waren net zo enthousiast over ons huis als wij over dat huis in Heeg. Het moest zo zijn! Sinds december jl. wonen wij dan ook in Heeg. Fantastisch. Iets waar je jarenlang over praat en droomt is nu werkelijkheid.
Zo kwamen wij in Heeg.
We geven de veer door aan een geboren Hegemer en goede vriendin Rixt Piersma