Als ze me missen, ben ik vissen…

3 februari 2021

in Verhalen

In december kregen we een mooie foto van Evie Rijpma ingestuurd met erbij dat er steeds een paar jongens aan het vissen waren bij hun voor huis. En nu alles zowat stil ligt dachten we een mooie kans om eens een klein interview met deze mannen te doen.

Zo kwam het dat ik op zondagochtend vroeg mijn bed uit moest, want de mannen zijn van de klok! Ik heb een afspraak gemaakt met FDS-Fishing en we spreken af bij het kleine bruggetje bij de Jister/Simmerkrite. Als ik er aan kom ligt alles al in het water en is het wachten op de eerste vis. Mooi even de tijd om kennis te maken met de mannen.

FDS-Fishing is de naam die zij gebruiken. Maar waar staat deze naam nou precies voor? Nou dat is eigenlijk heel simpel: Freerk, Dedmer en Steven,  alle drie wonende in Heeg die een goed voorbeeld hebben aan hun vaders die jaarlijks met zijn allen naar Denemarken gaan te vissen. De opvolging is er dus al!

FDS-Fishing bestaat nu ongeveer 2 jaar, daarvoor waren Dedmer en Steven wel eens samen aan het vissen maar Freerk nog niet. Deze gemeenschappelijke hobby maakt dat zij nu gemiddeld 2 keer per week afspreken, een van die afspraken is altijd op zondagochtend. Daarnaast vertelt Dedmer dat hij ook nog wel eens alleen gaat vissen, Steven gaat wel met zijn vader of neefjes en Freerk wel eens met zijn pake.

Het is allemaal wel erg leuk, maar er zitten natuurlijk wel regels aan het hele vissen en dat weten ze me haarfijn uit te leggen. Zo moet je een vispas hebben; heb je deze niet dan riskeer je een boete. Voor het geld van de vispas zorgt Sportvisserij Nederland weer voor veel goeie dingen.

Dan komen we aan bij “waar zijn we nu op aan het vissen”? Op dit moment zijn ze vooral op snoek aan het vissen. Dit doen ze in de winter met dood aas maar het kan ook op andere manieren. Ze geven ook aan dat je niet het hele jaar op snoek mag vissen, want vanaf 1 maart tot en met 30 mei is dat verboden. Een snoek moet wel altijd teruggezet worden, want deze zijn beschermd.

Hetzelfde geldt voor snoekbaars waar de heren in de herfst veel op aan het vissen zijn geweest. Ze gaan alleen dan vaak met een bootje het water op om andere plaatsen te bezoeken en dit doen ze met shads. Shads zijn rubberen imitaties van kleine visjes of andere waterwezens die ze aan hun haak hangen. Voor snoekbaars is de periode van 1 april tot en met 30 mei uitgesloten. Deze vissen mogen ze dan wel weer mee naar huis nemen. Mits deze tussen de 42 en 70 cm lang zijn. Thuis worden de vissen dan gefileerd met behulp van de vaders en dan heerlijk opgegeten. Ik kan uit ervaring zeggen dat deze vissen erg lekker zijn.

In de andere periodes kan er ook gevist worden, maar dan voornamelijk op witvis met wormen. Wel geeft Dedmer aan dat als je een beetje mazzel hebt je ook dan een snoek kan vangen.

En dan is er ineens hectiek want Freerk heeft beet! Als een speer vliegt Dedmer er heen, haalt het schepnet op en Freerk haalt hem rustig binnen. Een mooie snoek, niet de grootste, maar ik vind hem groot genoeg. Ik kijk mijn ogen uit als ze de vis oppakken, de haak wordt zorgvuldig met een tang uit de mond gehaald en dan weer vrijgelaten. Nu is het wachten op de volgende. Steven is er niet meer bij want die zit midden in zijn toetsen en moest dus leren.

Inmiddels zijn we wel al een uur verder en bedenken de heren om ook nog even naar een ander plekje te gaan. Zonder iets te zeggen werden alle spullen bij elkaar gezocht en daar gaan ze op de fiets. Ik ga er snel achteraan om niets te missen, maar met dezelfde precisie en stilte worden de hengels op de nieuwe plaats weer in het water gegooid, ieder op zijn eigen, vaste plekje. Daarna nemen ze plaats op het bankje wat daar staat, de viskoffer/tas wordt erbij gepakt en daar komt het proviand uit. Dedmer heeft een lekker bakje warme thee mee, wat we wel kunnen gebruiken met die kou en regen, Freerk een pakje drinken. Er komt nog een koekje bij en daar zitten ze.

Als ik vraag waar ze het zoal over hebben als ze dan zitten te wachten krijg ik alleen maar het antwoord: vissen! Niet over leuke dames, school of gamen of zoiets, nee het blijft gewoon bij het vissen. Ook kijken ze voortdurend naar de dobbers, beide houden ze elkaars dobbers ook goed in de gaten, want ze willen niks missen. Als we midden in een gezellig praatje zitten, slaat de hectiek weer toe. Niet omdat er een vis aan de hengel zit, nee er komt ineens een bootje met twee mannen de hoek om varen en er liggen 4 dobbers verdeeld over het water waar zij niet overheen moeten varen. Dedmer vliegt naar degene waar ze het eerst bij zijn en haalt hem een stukje in zodat ze vissers in het bootje er omheen kunnen varen. Zij maken een rondje en varen weer weg. Gelukkig.. dat hebben we weer gehad, nou ja gehad. Even later, daar zijn ze weer! Freerk heeft net zijn pakje drinken op (wat keurig weer terug in de tas gaat en thuis weggegooid wordt) en zegt als ze weer komen dan laat ik ze schrikken! (door het pakje te laten knallen) Het is een beetje een ongeschreven regel dat als iemand al aan het vissen is, dat je eerst even vraagt of je erbij mag komen. De heren zijn hier niet moeilijk in maar dat bootje mag wel weg blijven.

De kerkklok luidt, 11 uur alweer, tijd voor mij om maar weer eens op huis aan de gaan, want ik voel mijn tenen niet zo goed meer. Ik bedank de heren voor het gesprekje en dan komen zij nog met een leuke mededeling. Ze hebben ook een FDS-Fishing instagram account. Dit account zit nu op ongeveer 700 volgers, mochten er nu naar aanleiding van dit stukje in een week 300 bij komen, dus als ze over die 1000 heen gaan voor het weekend dan gaan ze het water in! Ik zou zeggen: zoek ze op en ga ze volgen! Kijk even op instagram en zoek maar op: fds_fishing_

En wie weet een zwemfoto in de volgende Sylboade in plaats van een visfoto!                                           

 Antje Gerritsma