De Veer van Willemke Huitema

22 februari 2019

in De Veer

Heleen belde mij met de vraag of ik de veer wil overnemen. Ze zei dat ze direct aan mij moest denken. En de veer blijft dan nog even op de Burd, is haar redenatie. Ik kijk even naar mijn krukken waar ik al twee weken mee rondscharrel door het huis. Ik bedenk dan dat ik er mooi de tijd voor heb. Dus ik heb de veer maar direct in ontvangst genomen. Tsja ik had een beste verstuikte enkel overgehouden van volleybal. Zo aan het begin van het volleybal seizoen ben ik wat te fanatiek en meen alle ballen te moeten hebben en dan kan het goed fout gaan.
Ik ben Willemke Huitema, 44 jaar. Ik ben opgegroeid op de Burd 14 met hele lieve ouders Pieter en Froukje, twee zussen (Wietske en Gerbrich) en een broertje (Wytze Edzerd). Mijn ouders molken de koeien nog op een grupstal. Zo rond 1980 zijn ze met de camping begonnen. Ze waren echt nog pioniers daarin. Ik vond de camping leuk want er waren altijd wel vriendinnetjes om mee te spelen en ook mijn eerste jeugdliefde verbleef op de camping. We waren veel bij of op het water, mijn ouders namen ons vaak mee op de (zeil) boot. Met de campinggasten werden er ook vaak zeilwedstrijdjes gehouden.

Voor school ging ik dan in weer en wind, altijd op de fiets over de Alde Skatting (niet voor te stellen dat er toen geen fietspad was). Op naar het voortgezet onderwijs in Sneek (1987)
Eerst 1 jaar L.H.N.O (huishoudschool) wat achteraf één van de leukste schooljaren was omdat we er zo heerlijk konden “auwehoeren”. Het was niet uitdagend genoeg, ik ben naar de l.e.a.o (administratief onderwijs) gegaan. Toen M.e.a.o. en dan kom je op zo’n leeftijd dat het uitgaansleven wel heel interessant is gaan worden en school niet zo boeiend is. Toen op mijn 17e lokte mij het buitenlands avontuur. Ik vertrok (via een organisatie) voor een jaar naar Amerika (staat New York). Het was “overwhelming” ! een geweldige ervaring voor “a lifetime”. Of ik er zou willen wonen ? nee ik denk het niet. Mijn Friese nuchterheid komt toch vaak weer bovendrijven en ik ben gewend geraakt aan de “way of live” hier. In Amerika krijg je het gevoel dat mensen je vaak beoordelen om wat je doet en wat je hebt en minder om wie je bent. Dat hoeft van mij niet zo.

In Sneek ben ik begonnen met een pedagogische opleiding. Super tijd gehad, maar gemakkelijk. Het heeft me wel wat moois opgeleverd omdat ik in de pauze mijn huidige man André Huitema heb leren kennen in bar La bohème (LAB). Een bekend pauze/spijbel plekje.

Ik ben naar het V.H.B.O. (havo) in Leeuwarden gegaan om er achteraan een 2 jarige HBO te doen (marketing / management). Ik was inmiddels op kamers gaan wonen en had een eerste echte baan bij de ABN AMRO bank in Leeuwarden. André werkte bij een groothandel. We zijn later in IJlst gaan wonen. Het was 1998, ik heb er belijdenis gedaan en we zijn er getrouwd. Uiteindelijk hebben we er maar een jaar gewoond, want onverwachts, en voor ons had het niet zo snel gehoeven, hadden mijn ouders een woning gekocht in Heeg.

Het bedrijf op de Burd (de boerderij met camping) kon niet onbeheerd blijven. Na wat aanpassingen in de woning, zijn we er gaan wonen. 9 jaar later hebben we er een nieuw huis gebouwd.

Zelf hadden we al een huur-vloot van polyvalken opge-bouwd en hielp ik zomers al flink mee voordat we er kwamen wonen. Ik was dus aangewezen op tijdelijk werk omdat ik zomers in Heeg werkte. Ik heb nog 8 jaar uitzendwerk gedaan.
Van fietsverkoop (Terpstra) tot boekhouding voor het C.O.A. en een goudsmid in Scharnegoutum. Intussen verhuurden we 27 polyvalken. We zouden eerst het melkveebedrijf afstoten maar dit is veranderd. We hebben de huurvloot afgebouwd toen het gezinsleven meer tijd ging vragen. We hebben de camping uitgebreid met o.a. een haven (2009) en slechtweervoorziening. Ook is het melkveebedrijf uitgebreid en melken we nu inmiddels 140 melkkoeien met twee melkrobots.

En zo kunnen dingen dus lopen om uiteindelijk terecht te komen op het ouderlijk stee. Dit had ik vroeger nooit kunnen bedenken. We wonen er inmiddels al weer 20 jaar met veel plezier We hebben drie kinderen: Jetze (15) zit in klas 4 op de RSG en Sjoerd (13) zit in klas 2 Norwin College en Fenna (10) zit in groep 7 van de Jozefschool. Jetze en Sjoerd hebben al een weekend baantje in Heeg maar ze mogen hun heit ook erg graag helpen op de boerderij. Ze hebben al “feeling” voor de boerderij dus wie weet… Fenna is daar heel duidelijk in. Ze ziet de boerderij niet zitten.

Omdat de kinderen nu wat ouder zijn en ik wat meer tijd heb, ben ik boerderijeducatie gaan doen. We zijn hiervoor aangesloten bij boerderijeducatie Nederland. Ik heb dit jaar 19 schoolklassen mogen ontvangen van de basisschool. De kinderen en ouders zijn erg enthousiast en dat geeft mij veel energie. Ik vind het leuk om te laten zien wat we hier doen en wat er moet gebeuren om melk te kunnen leveren. Voor de burger – boer verbinding doen wij eigenlijk steeds meer. Zo geeft André rondleidingen aan de campinggasten en hebben we meegedaan aan de Campina open boerderijdag. Er zijn ca. 900 bezoekers geweest en het was fantastisch ! Het product melk lijkt zo gewoon terwijl het zo bijzonder is. Dat wil ik graag uitdragen aan mensen.

En dan nog mijn hobby’s: ik mag dus graag op het water zijn. Altijd al veel gezeild en ook een keer onverwachts 1e geworden met Kruis van Heeg omdat we als enigste waren gefinisht van de valken. Ik heb 7 jaar sloep roei wedstrijden gedaan bij de roeivereniging in Oudega. Het is ouderwets bikkelen op een houten bankje, niks geen hulpmiddelen en dat heeft wel wat. Nu doe ik dat recreatief bij dezelfde vereniging in een heel leuk team. In de winterperiode ben ik altijd wel aan het sporten. Volleybal, maar ook conditie zwemmen. Ik ben van plan om het eerst maar bij zwemmen te houden. Dat lijkt me een veilige blessure- vrije sport. Straks in februari nog even skiën en dan kan ik er weer tegen aan. De boekingen lopen alweer.

Ik geef de veer door aan mijn nieuwe buurvrouw Carin van Kester. Ik ben heel benieuwd wat zij allemaal heeft te vertellen.