maart 2018

Bevrijdingsdag oorlogsherinneringen van Rense Piso

 April 1945, Bevrijdingsdag is ook gedeeltelijk beschreven in het boek dat uitgegeven is met de reünie in 1987.

Het begon voor Heeg eigenlijk die zondagmorgen met de boot met Duitsers die gestopt werd in de Wijmerts door de N.B.S. Maar de meeste spanning voor de N.B.S. kwam des ’s middags toen de N.B.S. naar de Wellebrug werd gestuurd. De Duitsers zaten namelijk aan de kant van de Lemmer voor de brug, de brug was afgedraaid, terwijl de N.B.S. van de gehele omgeving, Woudsend in begrepen, aan de Sneeker kant van de brug zat. De N.B.S. had een goede beschutting achter de brugwachters woning. Ik ben toen verschillende keren van de Osingahuizen op de motor naar de Wellebrug gereden. Orders en minutie over gebracht dat was opgeslagen in de machinekamer van de zuivel fabriek van Lankhorst.

Ik kreeg eerst de orders in Heeg van politie de Jong. Daarna in Osingahuizen van politie Houtman. Sije Walinga en ik zijn drie keer heen en weer geweest terwijl de kogels van het Duitse geschut door de bomen vlogen aan de straatweg. De overmacht van de Duitsers was te groot, zij hadden zwaardere wapens. En de commandanten van de N.B.S. waren er van overtuigd dat het niet mogelijk was de Duitsers te bevechten op deze manier. Na veel beraad werd er besloten versterking te vragen van het hoofd van de N.B.S. wat toen al gezeteld was met het Canadese bevel in Hotel Hanenburg in Sneek. Ik ben toen met Sybrandy die de commandant was van onze afdeling naar Sneek gereden. Terwijl wij toen nog in grote spanning zaten, was het in Sneek al volop feest.

Ik weet niet wat er besproken is, maar een grote Canadese gevechtswagen met metershoge antennes werd ingeschakeld en later nog meer versterking. Toen die aankwamen bij de Wellebrug was het voor ons groot feest, dat was een moment om nooit weer te vergeten toen zij de eerste schoten losten. En de lucht was vol van geur van sigaretten en rook. Zij deelden de echte Virginia sigaretten uit aan ons, onvergetelijk. Maar er was een donkere zijde, één van de Woudsender N.B.S. is gesneuveld, (Nagelhout was zijn naam)  R.P.

Mooi deze belevenis  geschreven in 1995 aan zijn nicht Griet de Jong van Veen, nog eens te lezen.   F.K.

April 1945: Dit gebeurde een paar dagen voor de bevrijding.

Het was vrijdag juist voor de bevrijding, De N.B.S. had een auto verborgen onder het hooi in de schuur van de boerderij van Haaie Wind te Osingahuizen.  En wij wisten dat de bevrijding er elk moment kon wezen. En zouden die auto klaar maken zodat die kon gebruikt worden  voor verschillende zaken. De auto was in gebruik geweest bij Mathijs Westra en Jan Piebenga die zaten in allerlei  geheime dingen.

Maar terwijl wij daar mee bezig waren, kwam iemand de schuur in vliegen met de boodschap er zijn allemaal Duitsers hier. Die waren namelijk op de aftocht, ze kwamen van de Hommerts en trokken op naar de Afsluitdijk. En plotseling 3 a 4 Duitsers kwamen het erf op van de boerderij. Mevr. Wind was zo gestand, toen ze aan de deur kwamen, ze wilden een paard en wagen hebben, maar zij nodigde hen naar binnen in de keuken en hield ze bezig. En wij met alle man en macht de auto weer in het hooi vak geduwd  en bedolven onder het hooi. Dit alles gebeurde terwijl de Duitsers bij  mevr. Wind in de keuken waren. Reitse van der Werf was er ook bij, hij was arbeider bij boer Wind.

Hij stond klaar met de mestvork en zei de eerste de beste die door de deur komt, stek ik dea.

Als Reitse nog leeft kan hij het na vertellen.  R.P.