Deze keer ga ik naar Akkrum. Daar woont Thom Zigterman, oud inwoner van Heeg en vandaag de dag componist van het nieuwe muziekstuk, geschreven voor het 100 jarig bestaan van Crescendo! Natuurlijk is het dan tijd voor een gesprekje! (zo kom je nog eens ergens!)
Thom is behalve componist ook dirigent en arrangeur. Met het dirigeren is alles begonnen én met Meine! Even voor alle duidelijkheid: we hebben het over Meine Verbeek, de dirigent van Crescendo. Als jochie van een jaar of 10 kwam Thom samen met zijn familie in Heeg wonen en maakte al snel kennis met de muziekvereniging. Meine was daar toen al de dirigent, de man die met het befaamde stokje zwaaide (geen disrespect bedoeld!). Thom speelde op de bugel en zag dat er iemand “op de bok” stond, die dirigent was en mocht zeggen hoe er gespeeld moest worden! Nou, dat was geweldig, dat wilde hij ook! De liefde voor de muziek en voor het dirigeren was geboren. Misschien ook wat muzikaliteit van vader meegekregen, die organist in Heeg was? Nog iets: Crescendo gaat vaak de straat op als er dorpsfeesten of straatfestivals te vieren zijn. Daar vond Thom maar niks an. Hij kwam erachter dat de dirigent niet mee de straat op hoeft en nou wist ie het zeker…..dirigent zou hij worden, klaar!
Na de basisschool ging Thom naar het VWO van het Bogerman in Sneek, waar erg veel ruimte was voor muziek en creatieve zaken. Hij zat in een geselecteerd groepje kinderen, dat gym mochten overslaan om muziek te maken….Joh!! En in die tijd, op zo’n 16-17 jarige leeftijd, kreeg Thom voor het eerst van Meine de kans om te dirigeren… Geweldig vond ie het!
Na het VWO ging hij naar Groningen, het conservatorium. Daar volgde hij 2 richtingen: schoolmuziek en HaFaBra. Dat is Harmonie/Fanfare/Brassband. Deze 3 soorten muziek liggen vrij dicht bij elkaar, vandaar. De schoolmuziek is een volwaardig 1e hoofdvak en een hele brede opleiding. Het andere vak was en is een grote liefde! In beiden is hij afgestudeerd.
Ja en dan moet er gewerkt worden, maar het liefst natuurlijk leuk werk. Het dirigent zijn blijft de rode draad in zijn leven. Op dit moment is hij betrokken bij 3 verschillende orkesten, waar hij met veel plezier mee werkt. Na een paar jaar muziekconsulent in Opsterland is Thom gaan werken voor een muziekuitgeverij van HaFaBra muziek. Geweldig!! Daar heeft hij met heel veel plezier gewerkt, maar na 14 jaar werd er gereorganiseerd en viel Thom buiten de boot. Sinds 5 jaar werkt hij nu voor zichzelf als ZZP’er. En realiseert zich dat ie dat al veel eerder had moeten doen..
Er is namelijk nog veel werk te verzetten in deze tak van muziek, de fanfare. Voor echt goede orkesten is er best al veel muziek geschreven, maar deze muziek blijft zich door ontwikkelen, dus daar is nog steeds genoeg te doen. Daarnaast heb je de minder goede, simpelere orkesten. Zij hebben veel minder muziek om te vertolken, simpelweg omdat daar minder voor geschreven is. En daar doet Thom ook wat aan. Genoeg te doen dus en gelukkig ook voldoende opdrachten. Laatst heeft hij een stuk geschreven voor een fanfare met koor. Dat is dan weer een zijstapje dat goed aanvoelt. Zou hij ook wat meer kunnen gaan doen. Als ik op internet een beetje ga speuren naar Thom zie ik van alles! Hij heeft een medley van Guus Meeuwis gearrangeerd en daarnaast is hij zijn eigen muziekuitgeverij TZ Editions gestart. Hij heeft voor veel verschillende gelegenheden geschreven, hou je niet voor mogelijk!! Veelzijdig man hoor, die Thom.
Maar dan!! In 2018 wordt Thom benaderd door Ronald Siemonsma, de voorzitter van Crescendo. Kan Thom in het kader van het 100 jarige bestaan een mooi stuk componeren dat past bij Heeg, waar de Heegemers zich in kunnen herkennen en óók zeker een stuk, dat niet na één keertje spelen in de kast verdwijnt? En als uitsmijter: het liefst een stuk, dat een verplicht nummer op de concoursen wordt? Nou goedemiddag, ziehier het lijstje van Crescendo!! Ga er maar aanstaan!!
Nou één ding is alvast gelukt: het stuk is een verplicht nummer geworden op de Nederlandse kampioenschappen Fanfare!!! Knap hoor. En ook een opstapje naar wat meer bekendheid, misschien ook over de grens? Dat zou stiekem natuurlijk wel heel erg leuk zijn!
Thom kreeg een jaar de tijd voor het geheel. Met wat heen en weer brainstormen, telefoontjes en ander overleg kon Thom prima aan de slag. Maar hoe doe je dat dan? Uitgangspunten waren eigenlijk 2 dingen: de letters H E E G zijn ook notennamen. Daar kun je heel wat mee, dus dat is een soort kapstok geworden. Daarnaast hebben we het Heegemer volkslied. Thom heeft het nog, zoals zovelen, van meester Santema geleerd. Hoe dierbaar is dat? Trouwens, de Big Ben is ook in het stuk verweven…
H E E G is het thema geworden, dat telkens terug komt als een leidend motief. Al schrijvende heeft Thom veel contact gehad met de vereniging, met name met Meine. Links en rechts een beetje sparren en zo langzamerhand krijgt het stuk steeds meer body en wordt het langzaam een mooi geheel met een goede opbouw. Een partituur !! Ja, dan heb je dus een stuk muziek. Maar nu moet je het weer uit elkaar gaan rafelen, om het zo maar eens te zeggen, want nu ga je kijken of er een goede balans bestaat in de verdeling van de partijen. Het is wel de bedoeling dat alle instrumenten een gelijkwaardig aandeel in het geheel hebben. Dat wil zeggen, dat er nu partituren per instrument geschreven gaan worden. En als dat allemaal klaar is, is het stuk pas echt af!!
En nu gaat het orkest het stuk instuderen. Dat wordt natuurlijk veel repeteren met Meine. In oktober komt er een studiemiddag. Thom zal dan het stuk gaan uitleggen aan de orkestleden en daarna krijgt hij het voor het eerst zelf te horen. Benieuwd wat hij ervan vindt!! En wat wij met z’n allen er straks van gaan vinden!! Succes, spannend!!
Agnes de Groot