Mijn naam is Huite Loopik, 25 jaar, geboren, getogen en nog steeds woonachtig in Heeg. Ik ben opgegroeid met twee lieve ouders en een broer. Als kind was ik erg druk, zowel fysiek als mentaal. Op de basisschool It Wraldfinster zorgde die drukte ervoor dat ik vaak niet goed kon meekomen met bijvoorbeeld begrijpend lezen of rekenen.
Ik heb me altijd een beetje ‘anders’ gevoeld. Op sociaal gebied had ik veel omgang met mensen maar behoorde ik nooit echt tot een vriendengroep. Enerzijds trok me dat niet zo, anderzijds paste het gewoon niet. Ik deed liever mijn eigen ding en leefde veelal in mijn eigen wereld. Toen ik de citotoets in groep 8 voor 50% heb gegokt omdat ik mij niet kon focussen kreeg ik het advies vmbo.
Op de middelbare school begon de ellende. Ik kwam in aanraking met drugs, presteerde niet en was overal mee bezig behalve met school. Muziek maken, dat deed ik wel veel! Hier kon ik mijn energie in kwijt. In de 3e klas was ik gezakt naar vmbo-basis. Het laagst haalbare niveau op de middelbare school. Ik ging naar een speciale vorm van onderwijs binnen het reguliere onderwijs: Natuurlijk Leren. Hier kreeg ik een coach i.p.v. een mentor: Meneer Velthuis. Het leek deze beste man een goed idee om een ADHD-test te doen, uitkomst: ADHD pur sang.
Alle problemen uit voorgaande jaren vielen op zijn plek. Ik ben op 15 jarige leeftijd afgekickt van blowen, gestopt met roken, op atletiek gegaan en medicatie gaan gebruiken. In de jaren erna ben ik van vmbo-basis naar havo geklommen. Heb ik mijzelf de vakken wiskunde B, natuurkunde, scheikunde en biologie aangeleerd, slaagde op vmbo-GT met de hoogste cijfers van de school en ging daarna naar het volwassen onderwijs om mijn laatste jaar havo te doen. Eenmaal daar was ik dusdanig verzadigd met het schoolsysteem dat ik wat anders wou gaan doen. Ik had mijn doel immers bereikt: mijzelf en mijn omgeving laten zien dat ik niet dom was. Ik ben gestopt met school zonder beroeps diploma. Mijn vader die inmiddels met pensioen was had nog een bedrijfshal in Heeg vol met gereedschappen. Deze mocht ik van hem gebruiken om mijn eigen yachtservice bedrijf op te zetten. In de jaren erna heb ik een eigen ‘opleiding’ gedaan zal ik maar zeggen: hoe wordt ik zelfstandig ondernemer? Na een giga berg ups en downs mag ik stellen dat ik de basisopleiding vorig jaar heb afgerond.
Inmiddels heeft mijn bedrijf een andere naam: Loopik Yachtpainting, zijn we verhuist naar een groot bedrijfspand op It Ges in Sneek, heb ik vast personeel in dienst en zit de orderportefeuille bomvol. We houden ons bezig met het cosmetisch onderhoud van exclusieve zeil- en motorjachten met een specialisatie in blanke lakwerk. Ik vind het ondernemerschap prachtig. Al die verschillende mogelijkheden om te groeien, de hardheid, de spanning, de druk, de stres en vooral de voldoening na het behalen van een gesteld doel. ADHD is een vorm van alertheid in mijn beleving. Binnen mijn bedrijf kan ik mij afleiden met alle verschillende taken binnen het runnen van een bedrijf. ADHD is niets anders dan een manier van functioneren ten opzichte van een bepaald systeem. Zet mij in de jungle en ik zal beter overleven dan de gemiddelde mens met een kantoorbaan. Waarom onszelf veranderen en niet het systeem. Dit is wat ik gedaan heb door mijn eigen bedrijf op te zetten i.p.v. het volgen van een studie op school. Ik heb mijn eigen jungle gecreëerd waarin ik alleen overleef als Ik alert ben.
Ik ben blij met hoe mijn jeugd is verlopen. Ik heb op jonge leeftijd ervaren hoe het is om te falen. Hierdoor heb ik een ontzettende dosis doorzettingsvermogen ontwikkeld. Falen is geen optie, fouten maken wel maar dat is wat anders. Ik ben me ervan bewust dat ik ontzettend mazzel heb met mijn ouders en andere mensen die wat in mij zagen toen ik jong was, zoals meneer Velthuis. Dit neem ik mee in mijn bedrijfsvoering. Zo heb ik een zwak voor mensen die door externe zaken slecht presteren en hun capaciteit minimaal benutten. Binnen mijn bedrijf is ruimte voor het ‘begeleiden’ van deze mensen.
Mijn doel is om de beste te worden in wat ik doe en het geen wat ik heb opgebouwd verder uit te breiden. Waar het ‘schip’ strand weet ik niet. Ik laat me leiden door kansen die zich aanbieden onderweg naar de top. Dat ik altijd druk zal blijven is een feit, ik ga nog lang niet met pensioen! Haha.
Ik ben erg benieuwd naar het verhaal van Frank Hettinga. Bij deze gaat de veer naar jou Frank!
Groeten! Huite