Volgens traditie wordt de afstoot voor het toernooi afgestoten als de Sint al lang weer in de Spaanse zon zit. Nou ja, traditie, Nederland is het enige land ter wereld dat meer aan tradities en taal van anderen hecht dan aan hun eigen. Als het maar Amerikaans is. Toch zal de kerstman nooit echt de plaats van onze Sint in kunnen nemen. Bijvoorbeeld, terwijl de oude Baas zich nog lenig op zijn schimmel zwiert, is voor de corpulente kerstman de arrenslee veelal al te hoog. En maar roepen dat zijn rendieren moeten stilstaan. Maar hoewel de kerk een deukje heeft opgelopen, of zeg maar een flink deukje, blijft de bisschop van Myra natuurlijk van een onberispelijk gedrag. Een échte kindervriend. Hooguit komt men de Goedheiligman een keer tegen met een flink stuk in de kraag. Edoch, ook biljarters weten de cafés te vinden.
Jan vierde de vierde en Gielt vierde de derde.
Lage druk. De barometer geeft een lage druk van 976 hPa (niet te verwarren met HpA) aan als het toernooi aanvangt. In de cafés heerst een hogere druk. Ontspannen, maar toch. Jan B. is evenwel opgelucht. Voor het eerst wint hij de eerste wedstrijd. Later zou hij, in zijn element en in een hoekje, nog een serie van 20 maken. Rommy verslindt Pier in 12 beurten en Ernst wint van Jouke.
Zoveel ervaring als de laatste twee heeft Durk Bergstra nog niet. Hij speelt voor de eerste keer mee en filosofeert over het scheidsrechter zijn. “Konsekwint wêze”, is zijn mening. En: “By echte biljertpartijen meist net iens hoastje”. Blijkbaar zijn dit niet echte, want er zijn heel wat vreemde geluiden te horen. Durk maakt desondanks later een serie van 5 tegen Anko, maar die wil zijn ogen nog bij laten stellen.
Na het spelen van de eerste wedstrijd ontvangen de spelers hun vaantje. Jan v/d H. geeft die van Julian aan zijn broer, die het weer aan zijn broer geeft.
Een fraai aandenken voor kwartfinalisten Fred, Hans, Thomas en Anne.
It mei net! Het stond in de krant, kleine bouwbedrijven doen het goed en Cor blijft niet achter, in slechts 9 beurten geeft hij Pieter het nakijken. Het rapst uit van iedereen. Later in het toernooi zou ook bij deze bouwer de crisis toeslaan. Hans M. nipt van zijn wijntje terwijl Theo E. en scheids Haye dit van een biertje doen. Theo blijft geduldig zitten totdat de ballen van Hans helemaal stil liggen, maar: “It mei net!”. Maar er was niemand van wie het niet mocht en hij wint. Spelers wringen zich bij een dreigende klos of bijna rake ballen in allerlei vreemde bochten en proberen met benen en heupen de bal het beslissende zetje te geven. Ook Pier speelt als altijd van dik hout en maakt zonder bril tegen collega houtbouwer Theo P. een serie van 8, maar Theo wint.
Goede sfeer. Men haalt wat te drinken, telt als een ander liever schrijft en barvrouw Ellen stroopt behulpzaam van een speler de mouwen op. Iemand als Fred, die nog nooit zo’n slecht seizoen heeft gehad, scharrelt hier verder. Voor Johan A. is het door het fraaie spel van Seakle zelfs een aardigheid te verliezen, het is de sfeer. Tegen middernacht, als er aan de bar nog druk nagepraat wordt, werkt Marius zich in het zweet om alle standen in te voeren. Buiten beschijnt een prachtige halve maan de naar bed gaande biljarters.
Te laat.Op zaterdagmorgen schijnt de zon en het winkelend publiek trekt aan de cafés voorbij. Het leven gaat door, net als keallerij. Veel te laat komt Broer binnen en hij wordt vermanend toegesproken door invallend commissielid Coby. Zij kan soms streng zijn. Misschien door het lange wachten, maar hier vond tegenspeler Rick zijn Waterloo. Ondertussen wordt in de liedjes op de radio het kerstfeest de hemel in geprezen, maar als ze die muziek in de hemel draaien is de hel het overwegen waard.
Scherp toezicht vereist scherp zicht voor Marius en Johan.
Aanlokkelijker zijn de puddingbroodjes en de schalen met lekkere hapjes die door de cafés worden aangeboden. Etend valt op dat de briefjes met de namen van de spelers op de uitslagenborden voor de oudere jongeren slecht te lezen zijn.
Van de biljartende dames weten Corrie S., Rommy, Martje, Sjak, Ineke en Meiny de eerste ronde met glans door te stoten. Helaas weet alleen Meiny de achtste finale te bereiken. Ze speelde hiervoor Hayo maar mooi zijn eigen tent uit, terwijl Hans M. met een zere knie uit eigen beweging uit het toernooi stapte.
Kerstboom. In de tweede ronde speelde Ruud tegen een speler waar niet tegen te spelen viel. Fred wint intussen van Maarten, Thomas van Harry, Rimmer van Ineke, Dick van Ernst en Jan B. van Rob B. Om misverstanden te voorkomen, het gaat hier niet om delinquenten, maar om ruimte uit te sparen in dit verslag wordt alleen de eerste letter van de achternaam gebruikt. U zult dat begrijpen. Jan K. wint van Corrie S., Anne wint van Sjak, Durk van Rommy, Jan V. van Martje, en Theo A. komt tot ontlading als hij de spannende wedstrijd van Seakle wint. Ondertussen is ook Gielt weer verder door van Theo E. te winnen en Anko wint van Theo P.. Van de Altyd Toarst spelers Thewis en Cor blijkt de laatste het onderspit te moeten delven. ‘Ik voel mij als een kerstboom zonder piek’, zingt Hazes treurig. Verliezers zullen weten wat de goede man heeft bedoeld.
De commissie Coby, Sjak en Marius werd bedolven onder bakkerspakketten van de clubs en bloemen van de cafébazen.
Spontaan. In de achtste finales weet Anne de aspiraties van Meiny te ondermijnen en de partij van Anko tegen Thomas lijkt het kunstlicht niet te kunnen verdragen. Spontaan knalt er een lamp boven het biljart en scheids Jan V. draait er een sfeerlampje in. Gezellig. Later zal hij van Jan K. verliezen. Thewis heeft er zin in en zo kan Broer naar de keallerij, het is de tijd van nieuw leven. Boze tongen beweren trouwens dat boeren ‘keallerij’ als smoesje voor hun te laat komen gebruiken. Zoals ‘ik had een lekke band’ of ‘de brug stond open’, maar dit terzijde. Spanning bij de strijd van Rimmer tegen Gielt, maar Gielt wint. Net als Fred dat van Dick, Theo A. dat van Jan B. en uw verslaggever dat van Durk doet.
Spanning. Zaterdagmiddag half vier, de spanning loopt op. Zakenmensen, collega’s en vrienden komen belangstellend langs en ieder voelt zich thuis in de cafés. Zo thuis dat Hendrik A. zelfs door de keuken van ’t Heegemer Eethuys komt. Bestellen gaat aan die zijde ook beter, maar dat is slechts toeval. De kwartfinales zijn in volle gang en Thewis stelt zich kandidaat door van Anne te winnen. Zo doet Jan K. dat met Fred, Gielt wint ondanks een eerst royale achterstand op Thomas en Theo A. stuurt het HpA terug naar zijn opschrijfboekje.
De strijd om de plaatsen in de grote finale breekt los. Berekend weet boekhouder Thewis in 18 beurten van Jan K. te winnen en Theo is zijn zenuwen de baas en voorkomt zo dat de regerend kampioen wéér kampioen kan worden.
Om 18.30 staat de bus van Bald & Grey reeds voor De Watersport. Deze kant van het muzikantenbestaan is bij het publiek veelal onbekend.
Geschoren. Opgefrist en geschoren, een al dan niet geholpen schoonheidsslaapje, tegen half negen prepareren de spelers hun materiaal en zoekt het publiek een plaatsje. Met ‘Whole lotta Rosie’ op de achtergrond maakt Gielt een serie van zeven, maar hij schijnt ook achter de kinderwagen hard te gaan. Jan, voor de eerste keer in een finale, komt door de ‘spanning’, zoals hij zei, niet echt op stoom.
Theo bereikt ondanks eerder geslaakte overwinningskreten de tweede plaats.
Dé finale. Dan is het tijd voor de grote finale. Ook zoon Eeuwe is belangstellend waar zijn vader zijn jeugd heeft doorgebracht. Theo neemt direct een voorsprong waardoor Thewis angstvallig het uitslagenbord mijdt. Toch, met een ‘wat sille wy no belibje, sá tichtby’ in gedachten hervindt hij zich. Meerdere keren in de spannende wedstrijd is de stand gelijk, maar 27 jaar na oprichting mag Thewis zich dan eindelijk ‘toernooikampioen’ noemen. Het applaus is voor beide, er heerst opluchting en blijheid.
Onderhoudend. Doet dubbelpresentatie op TV vaak je tenen krommen, Sjak en Coby maakten er een onderhoudende prijsuitreiking van. Omdat Ben hoog in de koude witte bergen vertoefde hadden Coby en Marius zijn honneurs waargenomen en natuurlijk had Ben de thuisblijvers warm achter gelaten door het voorwerk te doen.
Marius zou trouwens bijna zijn keu in De Syl hebben gesmeten, uit frustratie over een slecht verlopen partij. Uit handen van Linda ontving hij hiervoor de aanmoedigingsprijs in de vorm van een nieuwe keu.
Keu afgebroken.“En de tweede prijs is voor…. Thewis!”, riep Sjak. Publiek en finalisten fronsten de wenkbrauwen, ja, zelfs meer dan dat. Was dit omdat Thewis haar ooit in de eerste beurt met een serie van 19 om de oren had geslagen? Gelukkig kwamen de prijzen en bekers nog bij
Toernooikampioen 2011: Altyd Toarst speler Thewis de Jong.
de rechtmatige winnaars terecht.
Tijdens de overdracht van de kampioensbokaal noemde Gielt een reeks gehoorde uitspraken als “hy stjert foar de doar”, “domkop” en “ik spylje noait by deiljocht” en moest wat bekennen: bij het poetsen was het deksel van de beker gevallen en toen het viel het hem op dat de keu van de biljarter op het deksel krom was. Bij het rechtbuigen is hij afgebroken. Verbouwereerd heeft hij naar een nieuwe geïnformeerd, nooit gezien dat de keu al krom was… Zo kleeft er weer een mooi verhaal aan de belevenissen van de beker door de 27 jaren.
Vuur. Het weer zeer geslaagde toernooi werd in stijl afgesloten met een optreden van Bald & Grey. Naadloos sloten ze aan bij de sfeer en spanning van de afgelopen twee dagen. ‘It will be lonely this Christmas’ met gastzanger Thijs en later op de avond bekende de groep openhartig: ‘Your sex is on fire’. Natuurlijk kon een ieder zich vinden in dit ritme en er werd volop gedanst. Napratend in het café werd het toernooi nog eens dunnetjes overgedaan. “Noch wat drinke?” “No, at ik jo net ûntriif”.
Hegemer Pers Agentschap, HpA