Meerdere keren de Scandinavische landen bezocht tot boven de poolcirkel, maar nooit de Noordkaap bezocht – volgens velen maar een kaal rotsplateau, niks bijzonders – er echter nooit vrede mee had dat ik niet op de Noordkaap ben geweest. Je hebt maar 15% kans om de middernachtzon te zien: bewolking, mist of regen of wat dan ook, ik wil daar een keer staan. Slecht weer kun je overal treffen, zo viel afgelopen herfst in Marokko m’n woestijnrit op een kameel en de wandeling door de Todrakloof in het water, ik laat m’n humeur allang niet meer door het weer bederven. En zoals de Noren zeggen: slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding…
Beleef je elke reis wel wat, nu begint het gelijk al goed… Hoewel de taxi van Sneek naar Heerenveen aan de late kant is en niet goed weet, hoewel je in Sneek woont, de A7 niet weet te vinden, ben ik toch nog op tijd in Heerenveen, maar… geen bus te bekennen. Na veel gebel over en weer, met een taxi tot bijna Groningen gebracht…, de chauffeur: “ik ben te vroeg weggegaan…” Hawar ‘t falt ek net ta op moandeitemoarns ier en betiid.
Bij Nieuweschans krijgen we een frisse chauffeur, en worden we in Duitsland verwelkomd door de weergoden Pluvius en Thor, de Noorse god van de donder, die met zijn door 2 rammen getrokken strijdwagen door de lucht dendert. Via Hamburg rijden we naar Puttgarden voor de overtocht van 45 minuten naar Rødby in Denemarken.
Door een fris groen en glooiend landschap rijden we richting Kopenhagen, de mooie stad laten we in dit geval rechts liggen, want je kunt niet alles in 2 weken Noordkaap proppen. In Helsingør nemen we de boot over de Sont (ca. 20 min.) naar Helsingborg in Zweden. Zweden, het grootste land van het Scandinavisch schiereiland, is 11 keer zo groot als Nederland en telt ca. 9 miljoen inwoners. Zweden is lid van de Europese Unie, maar heeft niet de euro maar de Zweedse kroon als betaalmiddel. De Zweedse economie staat er goed voor, de wet op het begrotingstekort wordt streng toegepast. De Zweden zijn trouwe belasting betalers, want o.a. schoolgeld, ziektekosten en ouderschapsverlof worden door de staat betaald. Vanwege de 3 soorten valuta, Deense- Zweedse- en Noorse kronen, probeer ik het deze reis zonder cash geld en ga er vanuit dat ik overal met pin- of creditkaart kan betalen, wat geen enkel probleem was.
Na een lange eerste dag (ca. 900 km) bereiken we ons hotel bij Ängelholm, waar we ons tegoed doen aan het Scandinavisch buffet (vanaf nu dagelijks zowel ‘s morgens als ‘s avonds, en wordt het dus weer een strijd tegen de kilo’s). Hou je van vis, dan kom je hier aan je trekken, zowel ’s morgens als ’s avonds zalm en haring, geen zoute of zure haring, maar zoetzuur gemarineerd in o.a. tomaten- of kerriesaus, ook ’s morgensvroeg heerlijk !!!
Uitslapen is er niet bij om 07.30 zitten we alweer in de bus richting Stockholm. De rit voert ons dwars door Zweden, een glooiend landschap met de kenmerkende Falurood gekleurde huizen en boerderijen. De kleurstof is een koperpigment uit de kopermijnen van Falun, en het schijnt een uitstekend conserveringsmiddel voor hout te zijn. In Gränna, een leuk stadje mooi gelegen aan het Vättermeer, bezoeken we een fabriekje waar zuurstokken met de hand gemaakt worden. De winkel ligt vol met snoepgoed en natuurlijk voorzien wij ‘young seniors’ ons van de nodige zuurstokken. De polkagrisar, zoals ze in het Zweeds genoemd worden, die met pepermuntsmaak is de originele. Sommige zoetigheden zijn wel heel bijzonders verpakt, misschien bedoeld als afschrikeffect voor…
???
Halverwege de middag bereiken we een zonovergoten Stockholm. Bij het prachtig gelegen stadhuis stapt een gids aan boord voor een Highlight-tour door de waterrijke ‘stad op eilanden’ met veel bruggen en parken. Ooit was het een vesting op een visserseilandje in de Botnische Golf. In de middeleeuwen was Stockholm wat nu de Gamla Stan (oude stad) met de gezellige smalle straatjes is, en nog steeds wonen en werken hier mensen. De stad is een van Europa ’s mooiste steden met prachtige uitzichtpunten. Hoewel gelegen op de 59e breedtegraad, net als het zuiden van Groenland, Alaska en Siberië, is het er door invloed van de Warme Golfstroom veel warmer. Stockholm heeft veel meer zonne-uren dan De Bilt (Nederland).
Stockholm Gamla Stan
Het blijft deze keer bij sfeer proeven omdat we om 18.00 uur op de ferry van Silja Line naar Turku in Finland moeten. We staan tot laat in de avond op het achterdek te wachten, wanneer we eindelijk eens de vele eilanden van de scherenkust achter ons laten en open zee zullen zien, maar er komt geen eind aan. Ook wordt het al niet meer donker. Als ik ’s morgenvroeg om 03.30 door het raampje naar buiten kijk is het nog licht en zijn er nog steeds eilandjes, soms bevolkt door hele kolonies aalscholvers op kale bomen, en af en toe met baken of een huisje idyllisch gelegen aan de oever.
Na een kort nachtje genieten we ‘s morgensvroeg om 6.00 uur ( hoezo vakantie…) al weer van een uitstekend buffet, want om 7.00 uur moeten we in Turku van boord. In Finland moet de tijd bijgesteld worden, we zitten n.l. in een andere tijdzone en is het al een uur later. Door een zonovergoten glooiend landschap met af en toe rotspartijen rijden we naar Helsinki, prachtig gelegen aan de Finse Golf. De stad is in 1550 door de Zweedse koning Gustav Vasa gesticht als concurrerende handelspost voor de Baltische Zee. Finland was van 1200 tot 1809 Zweeds en daarna Russisch bezit en is sinds 1917 onafhankelijk. Finland telt ca. 5 miljoen inwoners, waarvan ca. 1 miljoen in en om Helsinki, het noorden is met 2 inw. per km2 bijna onbewoond. Het land bestaat voor 70% uit bos en telt ca. 180.000 meren. Finland is lid van de Europese Unie en heeft de euro als betaalmiddel. De Finse taal behoort tot de Fins-Oegrische groep, waar geen touw aan vast te knopen valt. Van het Deens, Noors en Zweeds begrijp je best veel van wat er vooral opschriften staat.
In Helsinki verlaat chauffeur Jacob ons en Douwe, die ingevlogen is en al heel vaak de Noordkaaproute reed, neemt het stuur over en komt er een gids aan boord. We bezoeken de Uspenki kathedraal (1868), de grootste orthodoxe kerk van West Europa, en de Rotskerk, gemaakt door met explosieven een gat in een rots te blazen en deze met glas en koper af te dekken. De kerk heeft een mooi design-interieur en door de uitstekende akoestiek worden hier vaak concerten gehouden, ook nu zit een dame achter een piano. We rijden over de Esplanade, de winkelstraat met in het midden een park, waar mensen lekker in de zon in het gras liggen, de straat eindigt bij het grote warenhuis Stockmann, waar Baukje en ik in 2004 ons tegoed deden aan een broodje rendiervlees. Een must is ook het Sibelius Monument gemaakt van holle stalen pijpen, opgedragen aan componist Sibelius.
Helsinki Sibelius monument
We rijden langs het Senaatsplein met de grote witte Domkerk, het Olympisch Stadion van de zomerspelen van 1952, en zien in de haven 4 grote ijsbrekers liggen. Onze vrije tijd brengen we door op het Marktplein aan het water, waar iedere dag markt is, zomers ook op zondag, en van alles te koop is en je in diverse tentjes kan eten, natuurlijk veel van wat de zee biedt… En moet je je plas kwijt, dan kan dat voor niks in het aan de overkant gelegen stadhuis. We verlaten deze gemoedelijk stad voor de rit naar ons hotel in Jyväskyla.
Helsinki witte Domkerk
Mariet Swart (wordt vervolgd)