Leo en Maarten, meestal in de onderste regionen van de B-lijn, soms een uitschieter, zoals 8 november jl. (zie de tabel, met dank aan Hessel Huismans). De finaledrive van het afgelopen seizoen bleek voor ons een topper, nummer one and only in zowel A- als B-lijn. Dat mag de Sylboalde-lezer ook weleens weten. We gingen met de Fries-talige Donald Duck als ereprijs naar huis. Soms zit het mee, soms zit het tegen.
Een kind kan de was doen. Daarom wordt op de St.-Jozefschool (in lestijd) mini-bridge geleerd; met veel plezier leggen leerlingen hun kaartje. De essentie wordt al snel duidelijk, namelijk dat je met z’n tweeën speelt. Als je geen rekening houdt met je maat en alleen voor eigen rekening gaat, doemt al snel de spreekwoordelijke mist op.
Zoals bij ieder spel zijn er regels, het is een rationeel en intelligent spel, je moet rekenen. Dat geldt ook als de tegenstander speelt, concentratie is een vereiste. Via biedingen en tegenbiedingen probeer je elkaar de loef af te steken en elkaar van informatie te voorzien. De pauzes en de derde helft + huisvlijt en oefensessies zijn ervoor om na te gaan wat er mis ging, respectievelijk beter kan.
Leo en ik hebben het spel, samen met Ben en Nienke, geleerd van Ineke Schippers en Erna Algra (zaliger), twee enthousiaste meesters van het spel. Kaartliefhebbers, waaronder klaverjassers, hebben een voorsprong bij het leren van bridge. Maak gebruik van de lesmogelijkheid!
Zowel A- als B-liners zullen erkennen dat “leren” van elkaar en anderen van blijvende waarde is in dit spel. Leo en ondergetekende sluiten zich hier van harte bij aan. Hoewel, een spel is er voor je plezier, dat is genieten, dat doen we in een plezierige club met aardige mensen.
Maarten