Ah, daar bent u al! (Of ‘je’ natuurlijk)
Bent u ook zo iemand die in iedere Sylboade stiekem de uitslagen van bridge leest, feilloos ziet dat sommigen alwéér niet zo hoog geëindigd zijn, dat anderen klimmen en klimmen in de A-lijn totdat ze té goed zijn voor de club, zou u misschien zelf wel willen bridgen, maar ziet u er ook een beetje tegen op en verzint u maar snel nog weer eens een klinkende smoes?
Dan is het gewoon angst. En terecht, want meestal is bridge een verschrikkelijke kwelling, soms een machtig spel, altijd een strijd, nooit hetzelfde, bijna altijd gezellig. Dan weer weet je dat je het absoluut nooit zult leren, dan weer heb je een briljant moment omdat je die ene oliedomme fout nu eenmaal nooit opnieuw zult maken.
Je moet doen en leren en leren en doen tegelijk en dat allemaal samen met je partner, die hetzelfde nog moet leren.. Een grote troost is de ‘laatste tafel’ (bij voetbal wordt ie de derde helft genoemd), waar de volhardende mens aan de bar nog een versnaperingetje tot zich neemt, elkaar en zichzelf bemoedigt met allerlei goedbedoelde en soms zelf leerzame napraat en zich weer oppept voor een volgende avond.
DUS, wat let je (of u) nog, schiet een personage van de onderstaande lijst aan en stort je in het strijdgewoel. Als er wat mensen zich opgeven, kan er weer een cursus georganiseerd worden en daarna onderstaande lijst weer aangevuld met nieuwe leden!
