Wilko Bakker fietste de Alpe d’Huzes
Beste Heegemers,
Na maanden van voorbereidingen, zowel sportief als financieel, was het dan zondag 2 juni eindelijk zover: we reizen af naar Frankrijk om deel te nemen aan Alpe d’HuZes. In de voorbereiding heb ik vele uren op de fiets gezeten. Doordat het weer begin 2013 niet zo geschikt was om buiten te fietsen, heb ik een Tacx gekocht, zodat ik ook in de schuur altijd droog en bij kunstlicht kon trainen. Om het klimmen wat onder de knie te krijgen, hebben we een aantal reisjes gemaakt. Zo heb ik meegedaan met Veenendaal – Veenendaal, hebben we een trainingsweekend in de Ardennen gehad en heb ik deelgenomen aan Limburgs Mooiste. Met deze voorbereidingen moest ik in mijn ogen voldoende voorbereid zijn om op 6 juni 6 keer de Alpe d’Huez op te fietsen.
Om ook aan de financiële doelstelling te voldoen, heb ik diverse acties gevoerd. In het begin vooral het aanschrijven van familie, kennissen, vrienden en leveranciers om ze enthousiast te maken voor mijn actie en alvast wat financiële steun te ontvangen. Later hebben we nog meer gerichte acties gevoerd: een statiegeldactie bij Coop Gerritsma (opbrengst € 276,30), een benefietavond (opbrengst € 1.795,-) en ook vanuit het werk hebben we diverse acties gevoerd, met maar 1 doel: zoveel mogelijk geld binnenhalen voor het KWF. En dit is gelukt! Op mijn actiepagina is inmiddels voor ruim € 12.000,- aan donaties en toezeggingen gedaan. De meeste donateurs heb ik inmiddels al persoonlijk bedankt, maar langs deze weg nog een laatste dankwoord aan alle donateurs en sponsors: bedankt!
Nog een speciaal woord van dank aan:
Café De Boeier – Cafetaria De Heegerhoek – Fa. Kooistra en Kuiper –
Exact Materieel Verhuur – Boubedriuw Heech – MFC “It Heechhûs” –
Gatze van der Meer – De bands Outlet en Perfect Crime – Coop Gerritsma –
Brandweer Heeg
En toen moest er nog gefietst worden. Zondagavond reden we, na een lange rit, de berg omhoog naar ons basiskamp. Vanuit de auto was de berg wel al heel steil… Hoe moest dat dan wel niet zijn met de fiets? Van schrik maar snel een paar biertjes gedronken op ons kamp (wat door onze vrijwilligers al op zaterdag was opgebouwd en waar we voor de rest van de week niets aan hebben hoeven doen) en toen maar naar bed. Maandag en dinsdag op de fiets de omgeving alvast wat verkend en toen merkte ik al dat het fietsen bij de berg omhoog toch best wel meeviel en dat het wellicht toch moest lukken om 6 keer op een dag de Alpe d’Huez te beklimmen. Dinsdagavond was er bovenop de berg een bezinningsbijeenkomst, om wat dieper in te gaan op het leven met en omgaan met kanker. Een erg mooie maar ook emotionele bijeenkomst, wat je wel weer even met beide benen op de grond laat staan.
Woensdag fietste de eerste groep met deelnemers de berg op en hebben wij de hele dag deze kanjers mogen aanmoedigen. Dit was al een geweldige ervaring. En op donderdag was het dan de beurt aan mezelf, samen met nog 5500 fanatiekelingen. 2.00 uur de wekker en om 3.30 uur paraat staan onder aan de berg. Een aparte maar mooie ervaring. Vanaf 4.30 werden de renners losgelaten op de berg. Vanaf dat moment heb ik in een soort roes de hele dag op en neer gefietst van top tot dal. Gesprekken gevoerd met mededeelnemers en genoten van alle enthousiasme en toch ook emotie om je heen, zowel bij de deelnemers als bij de supporters.
Ook geweldig vond ik het medeleven van vrienden, kennissen, familie en collega’s, die me de hele tijd hebben gevolgd en gedurende de hele week stimulerende berichten hebben gestuurd.
Al met al heb ik ruimschoots mijn doelstellingen bereikt, zowel sportief als financieel. Enerzijds is het jammer dat het project waarmee je een half jaar druk in de weer bent geweest nu ineens is afgelopen. Anderzijds zijn de ervaringen en de herinneringen die ik eraan heb overgehouden erg mooi en kan ik me nu weer richten op andere zaken in het leven.
Wilko Bakker
Wilko Bakker