Is het u wel eens opgevallen hoe schoon het is op onopvallende plekken in it Heechhus? Plekken waar je soms niet bij nadenkt, bijv. de randen aan de 
onderkant van de zittingen van de barkrukken. Als je gaat zitten pak je die vaak als eerste beet, ook bij het verplaatsen ervan. Of de kastjes bij de bar, waar de glazen staan, of de plinten achter ‘t koffieapparaat, de hoekjes in de keuken, de onderkanten van de toiletpotten, de rookkamer bij de ingang, de garderobe, etc., kortom er zijn allerlei klusjes te doen, waarvan je als bezoeker niet verwacht dat ze gedaan worden. Hygiëne in een dorpshuis is van groot belang, mensen komen en gaan, eten en drinken. De dagelijkse schoonmaak wordt ondersteund door vaste schoonmaaksters 1 keer per week en door een vaste vrijwilligster die elke 14 dagen een maandagmiddag met sop en doek langs al die onopvallende plekjes gaat. We stellen haar graag even voor: Stien Huismans.
Ruim 45 jaar geleden arriveerde ze hier samen met haar man, op huwelijksreis in een BM-er, in ons mooie dorp. En geen dag spijt gehad. Ze geniet nog elke dag van het wonen in een dorp, waarvan ze het leefklimaat geweldig vindt. ‘n Goede gemeenschap met mensen die “gewoon doen”, geen poeha en koude opsmuk. Veel mensen kennen haar als de doktersvrouw van Hessel, wonende in het hart van ons dorp.
Al ruim een jaar is Stien maandag smiddags werkzaam in ons dorpshuis. Werkzaamheden achter de schermen die niet gemist kunnen worden. Veel poetswerk, grote beurt in de toiletten, en zeker na een druk weekend in it Heechhus is dat even hard werken. Maar ook bij het klaar zetten van de zalen weet ze haar weg te vinden. Onder toeziend oog van Sybout zet ze de tafels en stoelen klaar voor de verschillende groepen, die gebruik maken van vergaderruimtes. Inclusief de kopjes en schotels zo neer zetten, dat het er netjes bij staat bij binnenkomst en het een gevoel van welkom uitstraalt. Ze doet even voor hoe de kopjes moeten staan en waarom. Daarbij vindt ze de sfeer waarin het werk gebeurt ook bijzonder prettig. Je krijgt een eigen stukje verantwoordelijkheid van Sybout en die staat je met raad en daad vriendelijk bij, maar geeft je ook ruimte. De sfeer in het dorpshuis vindt ze sowieso goed en gastvrij.
Een interview over dit werk vind ze eigenlijk niet nodig,” je doet het gewoon”. Maar zo gewoon is het eigenlijk ook niet, want haar drijfveer is dat ze samen met anderen de schouders onder het behoud van ons dorpshuis wil zetten. Want wat moet ons dorp zonder een plek als it Heechhus. “Stel je maar eens voor dat het er niet meer is”, zegt ze. Stien vind het belangrijk dat zo’n plek blijft bestaan en met z’n allen moeten we onze schouders daar onder zetten. Zowel voor kleine als voor grote activiteiten. Maar waarom de wc’s schoonmaken? “Gewoon, omdat die klussen ook gedaan moeten worden,” maar inderdaad ziet ze mensen wel eens verbaasd kijken.
De dingen doen die gedaan moeten worden. Met goed vrijwilligerswerk kunnen we it Heechhus draaiende houden en het dorp heeft haar veel gegeven dus waarom niet gewone dingen terug doen. Daarnaast is vrijwilligerswerk ook gewoon gezellig en blijf je betrokken bij alles wat er gebeurt.
Maar vrijwilligerswerk is Stien niet vreemd. Een staat van dienst heeft ze in de loop der jaren opgebouwd, bijv. als bestuurslid bij de school, de vrouwenbond, plaatselijk belang, IKV, etc. En naast haar rol als doktersvrouw, leer je de mensheid door al die werkzaamheden goed kennen. Ook buiten het dorpshuis is Stien nog steeds actief, o.a. verzorgt ze de plantenbakken in de Harinxmastrjitte, en neemt ze deel aan de werkgroep Dorpstuin. Gewoon op goede manier met elkaar omgaan als gewone mensen, dat ervaart ze ook als ze thuis de ramen wast aan de voorkant, altijd is er wel een praatje, een groet. “Doe maar gewoon” , die instelling maakt het ook makkelijk om mee te helpen in ons dorpshuis.
Daarom roept ook Stien mensen op zich aan te melden als vrijwilliger, samen het dorpshuis “doen”, dat versterkt de gemeenschap. En Stien kent vele leuke verhalen, anekdotes uit 40 jaar wonen in dit geweldige dorp. Schrijven doet ze graag, dus misschien komt er nog eens een boekje, met leuke anekdotes. Maar er moet ook nog tijd overblijven voor haar andere hobby’s, breien, naaien, lezen, knutselen voor Sinterklaas, en vooral het bridgen. Hun andere grote hobby zeilen doet ze nu minder, misschien mede door het ouder worden, maar het water blijft altijd trekken.
Na een uurtje praten en 2 koffie moet Stien alweer weg, de herfstmarkt moet voorbereid worden. Op weg naar een ander stukje vrijwillig werken. Werken?…nee, plezier beleven met elkaar.
GP.