In het volgende gedicht vinden we veel terug uit de naam van onze school…
Eerste woord
Mijn eerste woord was r aa m.
Het hing in de eerste klas
vlak onder het raam.
Later zag ik ook d eu r.
Je kon naar buiten
dan waren de woorden weg
maar hun beeld zweefde
nog in mijn hoofd.
Ik leerde dat de letters
van het woord vrij
konden fladderen
maar deze bleven samen.
Tot ik een naam
gaf aan bijna alle
dingen in de klas.
Het raam ging open staan.
Remco Ekkers
Uit: Praten met een reiger.
Papua-project kerk & school
Bezoek Martijn van Driel
Vrijdagochtend 11 april 2014 kwam Martijn van Driel op onze school. Hij is even een paar dagen in Nederland en heeft gelukkig ook tijd vrijgemaakt om op onze school vertellen hoe het nu in Papua gaat. Martijn van Driel heeft het erg druk. Hij werkt bij de Indonesische organisatie YKW. Hij ontwikkelt daar een lesprogramma voor rekenen en taal dat aansluit bij de ervaring en belevingswereld van de kinderen. Hierdoor wordt de kans groter dat de kinderen (met name meisjes) hun schoolopleiding afmaken.
Vorig jaar hebben we op onze school in samenwerking met de werkgroep Kerk in Actie Heeg een actie gehouden voor een school in Wamena in Papua. Deze school heet Koinonia en dat betekent zoiets als ‘doorgeven wat je zelf ontvangen hebt’.
Het door de leerlingen bijeengebrachte bedrag van de actie was maar liefst € 702,40 en dit zal besteed worden aan:
Het speelterrein…
Het speelterrein heeft nodig een opknapbeurt nodig. De kinderen moeten altijd hun schoenen buiten laten staan, anders is de klas gelijk een blubberboel. Het is namelijk zo zo dat het daar in een jaar zeker wel 250 van de 360 dagen regent, gelukkig meestal ‘s nachts. Daarnaast is de grond hier kleigrond, dus het speelterrein is regelmatig een grote modderboel. Voordat de school hier kwam, waren dit allemaal groentenbedden, het terrein is toen helemaal vlak gemaakt, maar op de plekken waar vroeger gootjes waren voor de waterafvoer is de grond weer ingeklonken. Men wil nu afvoerputten maken dmv gaten in de grond te maken en die vol te storten met stenen, zodat het water weg kan zakken. Daarnaast wil men het terrein voor de klassen ophogen.De ouders zullen hierbij al het werk doen, zodat alleen materiaal gekocht hoeft te worden. De bedoeling is dat hier ongeveer 400 euro aan besteed wordt. De bedoeling is dat ze hier morgen aan gaan beginnen.
Er is in een centraal dorp een training gegeven aan 3 scholen. Een training in het gebruik van lesboeken. Dat dorp ligt 3 uur rijden hier vandaan. De enige manier om er te komen is via een vliegtuigje of met een vierwielaangedreven auto. De leerkrachten waren erg blij met de training. Ze vinden het lastig om te zorgen dat de kinderen aan het eind van groep 3 ook echt kunnen lezen. Ze hadden hiervoor geen geschikte boeken. Nu hebben ze handleidingen en leerlingenboeken gekregen die ervoor zorgen dat ze weten wat ze elke dag kunnen vertellen. De school waar we bij elkaar kwamen is voor hier best een rijke school, omdat ze hulp krijgen van een Amerikaan. De twee andere scholen zijn echt arm. De kinderen en leerkrachten wonen daar nog gewoon in hutten. De resterende 300 euro wordt aan de training besteed.
Op vrijdagochtend 11 april hebben we Martijn van Driel gevraagd of deze plannen al gerealiseerd zijn. En natuurlijk willen we nog veel meer dingen over Papua horen en dat kan gelukkig! Gedurende een half uurtje heeft Martijn over zichzelf en het werk dat hij doet verteld. Hij toonde beelden van de school en we kregen een lied over Mozes te horen en we hebben gezien hoe ook de kinderen daar tekenden over het verhaal van Mozes.
De kinderen van onze school hebben zelf lesmateriaal voor de school in Papua gemaakt zoals memory, een kwartetspel, een bordspel en een knikkerspel en ook hebben de kinderen van groep 3 sieraden voor de kinderen gemaakt. Dit hebben we overhandigd, samen met de opname van de kerkdienst en de foto’s van de kerkdienst aan Martijn. Zo geven we door wat we zelf ontvangen hebben.
Tryater wie by ús op besite foar groep 5, 6 en 7…
Fabelkrêft…
is in byldzjende foarstelling mei in protte beweging en net safolle taal. Wat is der mis mei Remmelt? Hy leit deastil op in kastplanke en it liket as kin hy net bewege. Mar syn eagen laitsje, en hy hat dúdlik in soad wille. Joes begrypt der neat fan. Hy komt del om mei Remmelt te boartsjen, mar wat is dêr no oan mei ien dy’t net út himsels beweecht. Remmelt sjocht it probleem net. Hy hat 1001 ideeën yn syn holle. It tûmelet en dûkelet dêr binnen, der komt gjin ein oan. Giet Joes der yn mei?
Remmelt: Do bist hiel sterk, mar do hast gjin fabelkrêft.
Joes: Fabelkracht… dat woord bestaat niet.
Remmelt: Sjochst no wol! Enoarme spieren, mar gjin griseltsje fantasy.
In foarstelling dêr’t de fantasy en it lichem inoar ûnderling yn foar de gek hâlde. Tema’s yn de foarstelling binne gear-wurkje, ferbyldzje, ferhalen, freonskip en selsfertrouwen. De foarstelling is twatalich (NL/FR)
Groep 8 schrijft…
Meester Huitema
Iedere vrijdag ochtend om negen uur hebben, Jesse, Nynke Gijsen, Bente, Tessa, Sanne, Friso en Hiltje een les Wiskunde van Meester Huitema. Deze les krijgen we om wat extra uitdaging. We leren worteltrekken, machts-verheffen en priemfactoren ontbinden. We hebben ook wel eens natuurkunde en meetkunde. Meester heeft gewerkt in Polen, Duitsland, Frankrijk, Schotland en Italië. Hij spreekt dus de talen Duits, Frans, Pools, Engels, Nederlands en natuurlijk Fries! Ook krijgen de kinderen, Bente, Nynke Gijsen, Friso, Tessa en Hiltje Duits op maandagochtend. We vinden het allemaal heel erg leuk en interessant. Meester heeft een vriend die bij de NASA werkt. Er is 30 jaar geleden een raket naar de ruimte gestuurd om daar te kijken of er ook nog een planeet is buiten ons zonnestelsel. In die raket zit info over onze planeet. Misschien zijn er toch nog aliëns! Eins, zwei, drei…. Byebyee!