Riekje bedankt voor jou mooie verhaal in de Sylboade. Nu aan mij de eer….
Mijn geboortedatum is 25 maart 1959 en mijn wiegje stond op de Bird 1 in Idzega. (onder Heeg) Ik ben de oudste dochter van de zeven kinderen van Bernardus en Coba Zijlstra. Vanwege het werk van Heit hebben we voor een paar jaar in Terkaple gewoond. Na de geboorte van de tweeling (Vronie en Bert) kwamen we weer terug in Heeg en we gingen wonen op de Hollingerstrjitte 25. Toen nog met ruim uitzicht naar de van Ommen polder. Weet me de bouw van de Christelijke lagere school nog te herinneren. Deze is inmiddels vervangen door nieuwbouw. Op de kleuterschool bij Juffrouw Hoeksma was Hiske Vellinga mijn vriendinnetje. Dat Hiske haar moeder ook op 25 Maart jarig was kon ik niet begrijpen, zo klein als ik was kwam ik er achter dat er meerdere mensen op dezelfde dag kunnen verjaren. Onze wegen scheidden toen ik mijn schooltijd vervolgde op de Katholieke lagere school en Hiske naar de Christelijke lagere school ging. Drie jaar Jufrouw Kortooms en drie jaar Meester Hijlkema. Daarna was de keuze niet zo moeilijk want de meesten van mijn klasgenoten gingen naar de RK Mavo in Sneek en dus ging ik mee. Inmiddels waren we verhuisd naar de Smelwar 1. In de zomervakanties hielp ik in de groentewinkel van v/d Schoot.
Ik was elf jaar toen wij er een zusje bij kregen. Het was duidelijk. Ik zag voor mij een toekomst in het ziekenhuis of als kraamverzorgende.
Na de Mavo was ik nog te jong om in opleiding te gaan en heb ik als overbrugging de Vormingsklas gedaan. Ook heb ik bij fa. Bergstra, die toen nog hun kledingzaak runden, gewerkt als oppas voor de kinderen en deed ik huishoudelijke taken.
Januari 1978 ging ik voor vier maanden in Tjalleberd (Huize Violetta) intern voor de opleiding als kraamverzorgende. Daarna volgde de praktijk. Intussen snel mijn rijbewijs gehaald want dat was wel zo handig.
Met veel plezier deed ik het, het meemaken van de bevalling, de verzorging van moeder en kind. De vader en de rest van het gezin mochten natuurlijk ook niet vergeten worden. Na tien dagen zat het werk erop, vier dagen vrij en op naar de volgende.
(Bijna) altijd was er iets te vieren en altijd was het heel bijzonder om tien dagen mee te draaien in het gezin.
Tom-tom en mobiel bestonden nog niet. Als ik op wacht stond, klonk het geluid van de telefoon via een verklikker door het hele huis. Ook op zolder, waar mijn slaapplek was, moest ik hem toch kunnen horen!
Midden in de nacht een adres vinden was soms, vooral in boerestreken, een poeppetoer. Voetstappen in de sneeuw kunnen dan ook de juiste weg wijzen!
In de winter van 1979 heb ik vier nachten geslapen bij mijn kraamgezin omdat de wegen niet begaanbaar waren.
Op de Blauhûster Merke van 1982 leerde ik Jaring de Boer kennen.
Jaring “komt fan Dedzjum”.
In Dedgum stond een huisje leeg wat we voor een paar jaar konden huren.
Op 26 Juli 1985 zijn we getrouwd.
Om nog even op de telefoon terug te komen, in Dedgum hebben we bijna zes weken moeten wachten voor de telefoonaansluiting geregeld was. Stond ik op wacht voor een bevalling dan ging er een haspel uit en was ik bereikbaar op het telefoonnummer van de buren.
Is nu niet meer voor te stellen.
In 1987 kregen we onze dochter Coby. Het leven in Dedgum was goed, het huisje te klein voor een groter wordend gezin.
In Heeg kwam eind 1988 op de Nijedyk een huis te koop, met als uitzicht het Heegermeer en de koeien van Klaas Bakker. De koop was snel gesloten. In 1989 en 1991 kregen we nog twee zoons, Wiebe en Bert. De “skwanbern” Lammert, Johanna en Ingrid hebben inmiddels ons geluk nog groter gemaakt!
Na de geboorte van Coby ben ik gestopt met mijn werk als kraamverzorgende. Later heb ik het werk weer opgepikt als thuis- en bejaardenhulp. Ochtenden aan het werk zodat ik thuis was als de kinderen uit school kwamen. Op zaterdag vaak bezig op de Pharshoeke. Op een gegeven moment werd ik gevraagd of ik wilde komen werken als lokettiste bij het NS-station in Sneek. Ik heb dit gedaan van 2004-2008. Door de komst van de OV-chip kaart werd deze baan overbodig. Daarna heb ik korte tijd bij Veenstra Transport gewerkt. Vanwege de economische recessie moest ik ook daar vertrekken.
Een baan in het ziekenhuis is altijd een wens gebleven. In juni 2009 was er een vacature op het archief in het Antonius Ziekenhuis. Ik heb gesolliciteerd en werd aangenomen. Maar ook hier was het een tijdelijk contract omdat het ziekenhuis over zou gaan op de digitale dossiers. Wel kon ik binnen de muren van het ziekenhuis op zoek naar een andere plek. Sinds februari 2012 werk ik op de sterilisatie afdeling, maar moest nog wel mijn diploma halen. En dus ging ik weer aan de studie.
Eén dag per week naar het Deltion college in Zwolle. In mijn klasje van 24 studenten zat een medestudent die op 1 juli 1987 geboren was, dezelfde dag als mijn dochter! Daarnaast draaide ik ook mee in het werkproces. Ik moest weer opnieuw leren, leren. Engels, Nederlands, Rekenen, Anatomie/Pathologie en dan de vaktechnische vakken. PowerPoint presenteren, stage lopen en verslagen maken. Wat een geweldige ervaring. Ik heb er van genoten! Uiteindelijk de opleiding van 2 jaar in 1½ jaar afgerond.
Ik behoorde tot een van de 18 geslaagden en ben nu Medewerker Steriele Medische Hulpmiddelen. Samen met mijn collega’s werk ik op de sterilisatieafdeling. Wij reinigen, desinfecteren en steriliseren de gebruikte medische hulpmiddelen. Zo kunnen ze weer veilig worden gebruikt voor een volgende operatie.
Jaring werkt al 27 jaar als calculator bij
RVS Apparatenbouw Het Noorden in Gorredijk.
Coby is in het Antonius Ziekenhuis werkzaam als operatieassistent. Ze heeft haar eigen huisje aan de Hollingerstrjitte. Wiebe is Klinisch Perfusionist in het MCL en woont in Leeuwarden. Bert woont met Ingrid in Sneek. Hij is net gestart als
jr. accountbeheerder bij AB Vakwerk in Berlikum.
Deze zomer hebben we op Terschelling ons 30-jarig huwelijk gevierd met de kinderen. Dat was fantastisch, we hebben prachtige dagen 
gehad. We zijn een sportief gezin.
Zelf doe ik aan volleybal. Fotograferen en het maken van digitale fotoboeken, op stap met de vriendinnen of theater bezoeken behoren ook tot mijn vrijetijdsbesteding. Ook gaan we graag op wintersport. Sinds de kinderen hun eigen plekje hebben doen we regelmatig de fietsen achter op de auto en gaan er op uit.
Coby heeft zelf een paard (Doutzen) en doet aan dressuur. De drie heren zijn fanatieke voetballers, zowel actief als passief. Daarnaast hebben Jaring en ik een seizoenkaart van SC-Heerenveen.
Seakle Hettinga, aan jou de taak om de volgende Veer te vullen. Op 9 december 1983 werd ik als kraamverzorgende van mijn bed gelicht en kreeg jij er een zoontje bij.
Ik denk dat vele lezers benieuwd zijn naar je verhaal. Heel veel succes!