Enkele bridge-gedachten
Het moeilijke van bridgen vind ik dat je heel vaak à la minute een beslissing moet nemen. Soms neem ik de verkeerde beslissing. Dan leg ik niet het goede bod neer. Daarna krijg ik dus even een rotgevoel: “Oh, had ik toch maar…… gezegd”. (Soms ben ik ook opgelucht, hoor!). Daarna moet ik dus snel dat rotgevoel omzetten in positief denken. Anders gaat het echt mis. Ook voor en tijdens het uitspelen van een contract moet je eigenlijk direct een goed speelplan hebben. Deze aspecten van het bridgen vind ik het moeilijkste. Continue het omgaan met deze emoties. Een partner die begrip hiervoor kan brengen, is goud waard! Toch vind ik bridge het mooiste spel wat bestaat!!
Ook denk ik vaak dat bridge een probaat middel is tegen eenzaamheid. Als je je eenzaam voelt en graag wat aanspraak van andere mensen zou willen, is het gemakkelijk om te vragen: “Zullen we vanmiddag een kaartje leggen?”. Dat is lang zo moeilijk niet dan te vragen: “Zou je eens bij mij willen komen voor een praatje?”. Ook kun je nog, als je het gezelschap leuk vindt, vragen: “Willen jullie een hapje mee eten?”.
Stien Huismans – van der Velde.