Na een aantal ‘tropenjaren’ deze keer maar eens naar het westelijk halfrond op noorderbreedte. Een rondreis door de provincies British Columbia (B.C.) en Alberta in Canada. De geschiedenis van de oorspronkelijke bewoners (Indianen en Inuït) van West-Canada is meer dan 25.000 jaar oud. Het recente verleden van pelsjagers, goudzoekers, houthakkers en kolonisten is maar 200 jaar oud. Grote delen van Canada zijn onbewoond, zo’n 90% van de bevolking leeft op een strook van ca. 100 km breed ten noorden van de grens met de V.S., nog geen 5% van Canada is in cultuur gebracht, en buiten de steden is het leeg en nog eens leeg. B.C. is vooral een bergachtig gebied met bossen, rivieren en meren. Van noord naar zuid lopen 3 hoofdketens, de Coast Mountains, Columbia Mountains en de Rocky Mountains op de grens met Alberta. Alberta bestaat verder vooral uit een golvend prairie landschap.
De bus van Dalstra Reizen brengt ons comfortabel naar Schiphol, waarbij een gastvrouw onderweg ook nog eens koffie met cake serveert en een lunchpakket uitreikt. Een paar uur wachten op de luchthaven verveelt me nooit, ik zoek altijd een plek om de vliegtuigen te zien gaan en komen! Om 13.00 uur kiest de Airbus 330 van Air Transat het luchtruim. Vanwege de 9 uur durende vlucht heb ik voor een plaats aan het gangpad gekozen om af en toe eens een ‘wandeling’ te kunnen maken, dan hoef je niet steeds mensen lastig te vallen.
Groenland
Als ik op mijn lcd schermpje na ca. 2 uur vliegen zie dat we bij IJsland zitten, ga ik maar eens achter in de staart een raampje op zoeken. Om iets van dit prachtige eiland te kunnen zien. Helaas heeft dit vliegtuig maar een heel klein raampje en zijn er meer mensen die ook willen kijken, maar de luiken boven IJsland blijven grotendeels gesloten. Later boven Groenland m’n geluk nog maar eens beproeven, en jawel een en al sneeuw met scherpe rotsen er boven uitstekend, en lukt het me een foto te maken.
Om de tijd te doden lees ik wat, doe een spelletje en kijk naar de film ‘Walk the Line’ over Johnny Cash, zonder geluid dan, want bij Air Transat krijg je geen gratis oorset en dekentje. Hiervoor kun je je vlucht upgraden en krijg je tussendoor als extra nog een glaasje wijn/bier en een snack.
Als we boven Canada voor de 2de keer een warme hap krijgen, wordt een ‘meneer’ kwaad en krijgt de stewardess de wind van voren, omdat ‘meneer’ het eten van Air Transat 10x niks vindt, de rijst met kip is niet goed en de pizzapunt is al helemaal niks… ze zal het de directie melden… Welnu op al m’n vluchten met welke maatschappij ook is dit ongeveer hét eten, in de ‘goeie oude tijden’ heb ik op een vlucht naar Moskou met Aeroflot een keer kaviaar gehad. Ik neem altijd krentenbollen mee, heb je iets te eten tussendoor.
Op de luchthaven van Vancouver treffen we onze gids Ricky. Ricky en haar man, akkerbouwer en varkensfokker zat van alle regeltjes in Nederland, zijn 18 jaar geleden vanuit Groningen naar Alberta geëmigreerd. Ricky, in Groningen al reisleidster begon in Lacombe – halverwege Calgary en Edmonton – gewoon vanuit huis haar eigen reisbureau. Buiten wacht chauffeur Dave uit Calgary ons op, hoewel buiten zonnig en 22 graden, is het in de bus maar 18 gr. ‘blijven jullie wakker’ zegt Dave, nou voor ons mag de airco wel minder koud. We rijden over Highway 1 naar Abbotsford voor overnachting in het Sandman hotel en hopen we dat de zandman vanavond met een bak zand komt en ons de ogen dicht strooit. Het mag nog maar 5 uur ’s middags BC-tijd zijn, maar in Nederland is het al 2 uur ‘s nachts en liggen de meesten wel op een oor. Om in het ritme te komen moeten we eigenlijk niet voor 10 uur naar bed! We kunnen uitslapen… de volgende dag, zondagmorgen, is er ‘pas’ om 8.00 uur ontbijt. Voor ieder staat er een bord met veel vlees, kaas en een ei, waar ik wel een week mee toe kan.
Na het ontbijt loop ik naar de grote supermarkt om wat fruit in te slaan. Betalen kun je niet met onze bankpas, het is contant of creditkaart, en in kleine winkels kun je vaak beneden 5 Can. dollars ook niet met creditkaart betalen en is het handig om altijd wat cash geld te hebben. ATM machines vind je overal, dus kom je makkelijk aan geld.
Bridal falls
Vandaag geen reisdag, maar verkennen we de Fraser Valley e.o., een landbouwgebied, waar groente en fruit geteeld wordt. We wandelen door een bos naar de 60m hoge Bridal waterval, die als een bruidsluier naar beneden valt. Krijgen vrije tijd om te lunchen in het stadje Hope, gelegen op de kruising van de Fraser en de Coquihalla rivier. Het stadje is een voormalig fort van de Hudson’s Bay Company (pelshandel), waar in 1856 ook het eerste goud van B.C. werd gevonden, wat echter allemaal verleden tijd is.
Houtsnijwerk
In de straten van Hope zijn prachtige beelden van houtsnijwerk te bewonderen, natuurlijk ook van beren, want we zijn wél in berenland! ’s Middags rijden we naar de Coquihalla Canyon, waar je via een wandelpad bij de Othello Tunnels komt. Deze tunnels zijn tussen 1911 en 1916 aangelegd t.b.v. de Kettle Valley spoorweg, maar is vanwege lawines en vallende rotsblokken in 1959 weer gesloten. Een mooi wandelpad voert je door de tunnels en langs beekjes met snel stromend water waarin op rotsblokken net onder water forellen liggen.
We vervolgen onze weg noordwaarts over Highway 1, de ca. 8000 km lange Trans Canada Highway die van Vancouver naar Halifax aan de oostkust loopt. De weg slingert zich langs de Fraser rivier door de prachtige ruige natuur van B.C. We stoppen bij Hell’s Gate, zoals de Schot Simon Fraser deze plek noemde toen hij met z’n mannen met kano’s in 1808 de rivier verkenden voor de pelshandel en strandden voor de nauwe canyon. Via indiaanse paden van ladders en touwen langs steile rotsen zochten ze hun weg. Het water kolkt met 750 miljoen liter per minuut door de 33 m brede en ca. 150 m diepe kloof. De 1375 km lange Fraser, genoemd naar Simon Fraser, is de langste rivier in B.C. en een belangrijke zalmrivier, door een aardverschuiving in 1913 konden de zalmen de paaigronden in de bovenloop niet bereiken en is er later een zalmtrap is aangelegd.
Thompson River
Vanaf het plaatsje Lytton volgt Highway 1 het bochtige dal van de Thompson rivier en loopt bij Cache Creek oostwaarts richting Kamloops. Het landschap verandert in een halfwoestijn waar de grijze geelbloeiende saliestruik overheerst. Het is een gebied met vleesvee-bedrijven en velden waarop ginseng wordt verbouwd. Ook de spoorlijn volgt de rivier en raken we de tel kwijt bij het zien van de meer dan 140 wagons tellende goederentrein met voor en achter en in het midden een locomotief. We stoppen bij het kilometers lange Shuswap Lake, een watersport gebied, waarop geen bootje te bekennen valt. Bezoeken een farmersmarket waar de een voor ‘n zo groot mogelijke ijsco valt en de ander een keus maakt uit een keur aan fruit. Bij Three Valley Gap bewonderen Heritage Ghost Town, het levenswerk van de fam. Bell, een verzameling historische gebouwen uit heel B.C., antieke auto’s van begin 1900 en een oude stoomlocomotief uit 1922. We genieten hier van een cowboy-style dinner met vlees als een deurmat van de BBQ. Rijden naar Revelstoke voor de overnachting en dromen ’s nachts over beren en de Rocky Mountains die ons de volgende dag wachten…
Mariet Swart (wordt vervolgd)