Gottmer 128 pag. 10-12 jarigen
Suikerspin is nagenoeg het enige lekkers dat Zoë, 8 jr., als zusje van de hoofdpersoon Ezra, 12 jr., krijgt aangeboden of voorgespiegeld in het zesde jeugdboek van Derk Visser.
De hoofdzaak speelt zich af in 17 korte schetsen, waarin Ezra zich moet zien te redden in een getroubleerd gezin. De vader, als militair terug van een missie, moet omzichtig worden benaderd, want bij het geringste harde geluid staat hij op springen. Dit trauma leidt tot opname, nadat eerst de moeder al haar toevlucht heeft gezocht in een “blijf-van-mijn-lijfhuis”.
Het gezin is klein behuisd, Ezra en Zoë delen een kamer, maar zijn zeer opelkaar betrokken. Af en toe worden ze uitelkaar gescheurd, maar het komt niet tot een breuk.
Visser heeft zijn thematiek van meisjes in problematische situaties weer eens gestalte gegeven. Hij schetst geen visioenen, maar dwarsdoorsneden uit het leven van Ezra met levendige dialogen. Moeders probeert als vakkenvuller in een supermarkt de nodige pecunia binnen te halen, terwijl Ezra, evenals buurtgenoten, haar garderobe op peil brengt in een kledingsmagazijn. Het meisje probeert zich te handhaven met een optreden, een houding, een blik die ze meedogenloos noemt, afgekeken van een kick-box tv-optreden. De flat, de buurt, het balkon, de supermarkt, het pleintje, de kledingwinkel is de plaats van handeling.
Vermakelijk is de beschrijving van de creative therapie waaraan Ezra wordt blootgesteld om haar … van frustratie bot te vieren. Ze kleit een asbak voor haar verslaafd rokende vader die z’n peuken vanaf het balkon wegschiet. Mevrouw Polak doet haar best, Ezra voelt dat ze van haar kan winnen.
Tenslotte een sfeertekening die betekenisvol is voor dit gezin: “Ons balkon is een stortplaats geworden. En niemand ruimt het op. Mama heeft geen tijd, papa geen zin. Zoë is te klein en ik heb wel wat anders aan mijn hoofd.” Er is één lichtpuntje voor Ezra: zij gaat volgend jaar naar de middelbare school!
M.J. van Steinvoorn