In de vorige edities van de Sylboade hadden we al geschreven over de rockopera Jesus Christ Superstar. De musicalwerkgroep was al voortvarend aan het werk: de onderhandelingen over de licentie van Andrew Lloyd Webber waren afgerond, de evenementen-vergunning van de gemeente Súdwest-Fryslân was geregeld, de fondsenwerving was al opgestart en er de eerste subsidietoezeggingen waren al binnen. Tijdens de informatieavond in april hadden zich veel vrijwilligers gemeld en voor de zomer zijn er twee audities geweest. Na deze konden er al heel veel rollen toegedeeld worden aan de zangers die auditie hadden gedaan. Bij de audities werd duidelijk dat zich veel meer vrouwen dan mannen hadden gemeld. En dat is wel een groot probleem, want bij de rockopera Jesus Christ Superstar zijn er juist veel mannen nodig. De dragende rollen – Jezus en Judas – zijn mannenrollen. Maar ook de partijen van bijvoorbeeld Kajafas, Herodes, Pilatus en Simon zijn echte mannenrollen. Een aantal kleinere mannenrollen hadden we in huis, maar voor de grote rollen lukte het niet. Tijdens de zomer zijn er allerlei pogingen gedaan om meer mannen te vragen. Er was een derde auditie gepland. Maar ook daarvoor was de belangstelling niet erg groot. Het is daarom niet verwonderlijk dat dirigent Sjoerd van der Veen en regisseur Elske Roorda twijfelen of op korte termijn de juiste mannen voor deze rollen gevonden kunnen worden. Het zijn muzikaal gezien ook best lastige rollen. Het alternatief zou zijn professionele zangers in te huren. Maar dat past niet bij de opzet van ons project, dat breed door het dorp gedragen zou worden.
Ook in de bezetting van het bestuur is die brede draagkracht moeilijk te realiseren. In de samenstelling van het bestuur is er het nodige verloop geweest. Daar waren allerlei redenen voor. Maar de belangrijkste was gebrek aan tijd. Een dergelijke productie vergt juist heel veel tijd en inzet. Met een groter bestuur zou dat mogelijk moeten zijn. Maar met het huidige bestuur van nog maar vier mensen, wordt het wel lastig. We hebben in de zomer tevergeefs gezocht naar nieuwe bestuursleden. Zonder versterking is het erg lastig zo’n groot project tot een goed einde te brengen.
De verantwoordelijkheden zijn groot. Ons project was ambitieus en de kosten zijn hoog. We werken met een begroting van ruim € 50.000. Voor zo’n bedrag verwachten de geldschieters (fondsen en sponsoren) een productie van hoge kwaliteit, die staat als een huis. De twijfel of wij dit waar kunnen maken is groot. Er zijn te weinig mannen voor de leidende rollen, het bestuur is te klein en de verantwoordelijkheden zijn groot. Tijdens de zomer hebben we geprobeerd het tij te keren. Maar dat is ons niet gelukt, althans niet in voldoende mate. Twijfels zijn niet weg genomen. En zo durven wij het repetitieproces niet in te gaan. De teleurstelling is groot. Het enthousiasme van Elske en Sjoerd was groot, maar hun twijfels zijn dat nu ook. Ook het bestuur heeft zijn best gedaan. We zijn al een jaar bezig met de voorbereidingen. En toch hebben we moeten besluiten dat het op dit moment niet verantwoord is de rockopera door te laten gaan. Een moeilijk besluit. Want we realiseren ons heel goed dat veel mensen enthousiast waren en zich verheugden in een mooie tijd met elkaar. Ook zelf hadden we er heel erg zin in. Maar wanneer er zoveel twijfels zijn en de (financiële) verantwoordelijkheden tegelijk zo groot zijn, dan keert de wal het schip. Hoe jammer we het ook vinden: “wy moatte no belies jaan”.
Gooien we handdoek helemaal in de ring? Nee. Daarvoor was er te veel enthousiasme. Daar willen we wel iets mee. In welke vorm? Wanneer? Dat weten we nog niet. We moeten zelf ook even de teleurstelling verwerken. We moeten bij ons zelf te rade gaan of we misschien niet te ambitieus waren met de keuze voor deze productie. Misschien moeten we terugschakelen. We weten het nog niet. Maar wanneer we daar een beter beeld bij hebben, komen we vast terug om samen iets moois op de planken te krijgen. We bedanken iedereen die aan audities heeft meegedaan voor hun enthousiasme. Ook de mensen die zich als vrijwilligers hebben gemeld voor allerlei taken: heel veel dank. Het spijt ons dat het zo loopt. Wij waren net zo enthousiast als jullie. Juist daarom was dit zo’n moeilijk besluit.
Elske Roorda (regisseur) en Sjoerd van der Veen (dirigent)
Tineke Brander, Klaske Cnossen, Ida Wijbenga, Thijs van der Kaaij en Meindert Seffinga (bestuur)