Ik ben Suzette Engelsma en samen met Klaas en onze drie zonen wonen wij op de Alde Skatting op de boerderij in de bocht, ‘mei de hynders’.
Omdat Klaas meer ruimte zocht voor het beoefenen van zijn passie, de Friese paarden, kwam deze boerderij op ons pad. Inmiddels bieden wij ook stalling aan een verscheidenheid van paarden en pony’s; een prachtig gezicht als ze in de zomer in het weiland lopen maar ook als ze op stal staan en rustig en tevreden aan het eten zijn. Hoewel ik het houden van paarden mooi vind, ben ik beter in het beheer ‘fan it foarein’. Met het huishouden en tuinieren – met mooi weer – heb ik niet echt hobby’s, meer liefhebberijen; kook graag en onderwerp mijn 4-koppige (vaak kritische) jury graag aan mijn probeersels.
Wij kwamen in Heeg na 17 jaar gewoond te hebben in Offingawier. Wij begonnen daar als jong getrouwd stel uit Zuid-Afrika. In de tijd dat we (vooral Klaas) een oud huisje bewoonbaar maakten, werden onze drie jongens daar geboren.
Zelf ben ik geboren en getogen in Kaapstad. Mijn moeder en broer en zussen wonen er ook. Na een jaar op de universiteit werd mij duidelijk dat een beroep als lerares niet helemaal mijn ‘ding’ was. En toch bleek dat het vak Nederlands in mijn pakket toch later handig van pas zou komen…
Ik deed een studie in ‘Health and Beauty Therapy’, een internationaal erkend diploma, wat mij ook de mogelijkheid zou bieden om in het buitenland te kunnen werken. Dit mooie beroep heeft mij veel interessante werkgelegenheden geboden. Ook veel toeristen behandeld uit het buitenland die in het mooie Kaapstad aan de voet van de Tafelberg kwamen overwinteren. Zo werd mijn nieuwsgierigheid naar reizen ook geprikkeld. Samen met een vriendin beoogde ik een groepsreis te maken met jongeren uit verschillende landen.
Tijdens een weekendje weg met dezelfde vriendin naar een ‘volstruisplaas’ (struisvogel boerderij) in Oudtshoorn zaten wij na een rondleiding aan de koffie met een groepje gidsen gezellig te kletsen. Er kwam een jongen bij ons tafeltje zitten, duidelijk een toerist (lees Hollander ;). Hij heette Klaas Engelsma en met behulp van een fotoboekje vertelde hij over Friesland waar de Friese koeien vandaan komen maar ook vooral de prachtige zwarte parels, de Friese paarden. Hij liep stage voor zijn studie werktuigbouwkunde en koos ZA omdat er een actief Fries paardengenootschap was. We zagen foto’s van oliebollen bakkende familieleden, ringrijdende mensen in klederdracht en een stjelpboerderij in het Friese landschap. Wij vertelden Klaas over onze voorgenomen reis naar Europa en wij wisselden telefoonnummers uit.
In de daaropvolgende weken trokken wij samen op met nog twee ander Nederlandse studiegenoten en wij lieten hun het mooie van Kaapstad zien. Al gaande ontstond er, om het zoals ze in First Dates zeggen: een ‘klik’ en we hadden veel ‘raakvlakken’ – ondanks het feit dat we zo ver van elkaar opgroeiden. Tegen de tijd dat Klaas vertrok naar Nederland was het gevoel wederkerig dat we ‘iemand ontmoet hebben…’ We hielden contact door elkaar wekelijks een brief te schrijven.
Een halfjaar later was het eindelijk zover: ik kwam voor het eerst naar Nederland om aan de rondreis te beginnen, maar eerst een paar dagen bij de familie van Klaas te logeren. Onuitwisbare eerste indrukken: de boerderij, hun taal, het eten… en de warmte en belangstelling waarmee ik in hun gezin werd opgenomen. Maar de kou! Het was april 1987. Het voelde alsof ik voor een open vrieskist stond.
Ik maakte met mijn vriendin de rondreis door Europa… een onvergetelijke ervaring om in veertig dagen met leeftijdsgenoten zorgvrij rond te trekken van land tot land. Een feest!
Na de rondreis kwam ik weer ‘thuis’ in It Heidenskip en besloot om in plaats van in Londen te gaan werken, de resterende 4 maanden in Nederland/bij Klaas te blijven. Klaas was nog aan het studeren en ik verdiende een zakcentje als serveerster in een restaurant in Workum. Een heel nieuwe ervaring waar ik veel lol had met de stamgasten om mijn ‘gekke taaltje’. Van de hoogtepunten waren ook deelname aan ringsteek wedstrijden samen met Klaas.
Weer terug in Kaapstad, en na nog een jaar briefwisseling kwam Klaas op bezoek voordat hij in dienst moest en we maakten met mijn VW kever een reis van 10.000 km door Namibië, toen nog bekend als Zuidwest-Afrika. Door de Caprivistrook tot in het Okavango moeras in Botswana, vier weken lang. Daarna moest Klaas in militaire dienst in Nederland – voor hem een reuze omschakeling om na de zomerse temperaturen van Afrika te bivakkeren in een tentje in hartje winter!
Het jaar daarop ging ik weer op bezoek naar Friesland, deze keer voor 9 maanden en ik kreeg, dankzij een goed, door Klaas geschreven sollicitatiebrief, een baan als schoonheidsspecialiste in Lauswolt bij een nieuw ingerichte Beauty Centre. We kregen bezoek van (voor mij toen nog onbekende) BN’ers maar het was geweldig om in zo een mooie omgeving te werken met fantastische personeelfeestjes en interessante gasten en leuke collega’s. Daar heb ik ook voor het eerst zwezerik gegeten en toen ik vroeg wat dit heerlijke hapje was kreeg ik het antwoord: ”de Koningin eet zwezerik”!
Toen mijn verblijfsvergunning afgelopen was gingen Klaas en ik samen terug naar Zuid-Afrika. Klaas vertrok met het doel om te emigreren…, kreeg een baan buiten Kaapstad en weekends waren we samen. Nadat Klaas mijn ouders om toestemming vroeg om te trouwen, zijn we verloofd geraakt (op de Tafelberg!) en een halfjaar later zijn we getrouwd. Klaas zijn broer Jan, met wie hij de liefde voor de paarden deelde kwam met zijn vriendin Anita de familie vertegenwoordigen. Het politiek-economische klimaat begon te veranderen in ZA en een halfjaar later besloten we dat als we ergens een nieuwe toekomst wilden opbouwen wij een moeilijke keuze moest maken… De rest is geschiedenis.
Inmiddels wonen wij hier al 13 jaar en wij voelen ons verbonden met Heeg; mede dankzij de school en de kerkelijke gemeente waren we snel gesetteld.
Vanaf de Kromme Jelte wensen wij iedereen een fijne tijd toe de komende feestdagen.
En nu geef ik de veer door aan Rinze Veenstra…